Het is een prachtig en warm voorjaar. Dat betekent dat de lange fietsbroeken zo langzamerhand gewisseld worden voor de korte broeken. Ook in de pelotons van de TC Heerde zie je de pompende melkflessen zo langzamerhand verschijnen. Scheer jij je benen? En waarom dan wel? Het beantwoorden van deze vraag is niet eenvoudig. Er zijn meerdere redenen aan te geven waarom racefietsers zo vaak met scheermesjes in de weer zijn. 

De belangrijkste reden is waarschijnlijk: het hoort zo. Als wielrenner val je uit de toon als je met haar op de benen in het peloton rijdt. Wielrenners scheren hun benen zo lang als de sport bestaat. Gladde benen worden gezien als toewijding aan de sport en als bewijs van passie voor de sport. Het is een ingeklonken traditie. Een ander belangrijk argument voor beroepsrenners om hun benen te scheren is massage. Profs worden vaak gemasseerd. Geen haar op de benen betekent minder risico op haarvat-ontsteking. Bovendien is er bij een massage minder olie nodig.

Vallen hoort bij wielrennen. En vallen betekent vaak schaafwonden. Met geschoren benen zijn schaafwonden makkelijker te verzorgen. En als je een pleister van je benen trekt, wil je niet graag een bos haar meetrekken. Dat scheelt pijn. Geschoren benen betekent ook minder luchtweerstand, en dus meer snelheid, denken veel wielrenners, maar of dit klopt ??

Scheren? OKÉ, ik ben overtuigd. Vanavond gaat het eraf! Maar hoe scheer je je dan? Met een mes of tondeuse? Hoe ver of beter gesteld: hoe hoog ga je?

Op You Tube staat een video over dit onderwerp: