Archief van
Auteur: ClemensE

Noar de Eifel 2015 door Harm uut’t Darp

Noar de Eifel 2015 door Harm uut’t Darp

3
Wegkapitein Jan and his gang

Op Zaoterdag dâtteg Mei gungn de leedn van de Toer Club Darp al vrôg op pad, um deel te nemm an een toertocht in de Eifel. Harm uut’t Darp was ok uutedaagd, um met te gaon pedaleern. Naor de Eifel, euh….Wijfel…..ach, doe eens gek. En veur dâk tur ârg in hâdde, hâk mien ineschreevm biej de koersdireksie van TC Darp en umstreekn. Honderdtwinteg kilometers an asfalt was tur uutepijld deur de SRV van Euskirchen, euh….ik bedoele natuurlek De RSV Euskirchen. Um 5.30 uur was ut vertrek an de Mârkstraote, en de zeuvmtien deelnemers stündn te trappelln van ongeduld. De trapmechines werdn vakundeg in de Diekstra Bedriefsauto’s bestelwaagn elaajn deur de chef routeplenner Jan uut Duutsland. Marja, de reis gung dan ok naor die Heimat. Een tweede Diekstrabusse kon de speulers vervoern, mar dat was nog niet genôg! ChrisJapie Dubbel Lüch, en Hansie Sloothuus stelln hun bolides beschikbaar, um de res van ut fietscircus te vervoern. Wat muj toch zonder zûkke figuurn? Bedank Vente !

Ut circus TC Darp gung opweg, en veur Venlo werd tradisiegetrouw een kôtte koffiestop emâk. Leeuwin Wilma kreeg ut veur menaere, um drêk de koffiemechine te sabboteern. Ie konn drukkn waj wölln op de knöppies, mar de konkelpot gaf gin sjoegem meer. Gelukkeg veur de luu uut Darp en umstreekn, waarn d’r nog wêh een paar andere koffiemechines. Hafoj!

De leste etappe naor Euskirchen werd vlot volbracht deur ut peleton, en kon een ieder zich gaon opmaekn veur de rit. Nee, niks gin poespas of mascara! Gewoon de fraaie TC Darp kleding antrekkn. En dan staoj gewoon in een woonwiek, oe eigens umme te kleedn. Hansie had tur Tebak van. Die verstoppm zichzelf in de struukn, as een echte struuknduuker! De warmriejfietse was thuus ebleevm, mar de vollnde keer giet ut dink met. Naodat alle leedn zich haddn emeld biej de recepsie van de RSV, werdn de luu uut Darp weg escheutn deur de burgemeister van Euskirchen. Dat was nog es een statschot, ofnietan?

Wuule waarn ut darpien nog niet uut, of de eerste klim van de dag doemm al op. Lâkker pitteg en net lang genôg um buutn aosem te geraakn. Blâksum, as dat zo deurgiet, de kommde 120 km, dan hêk de bok an ’t drietn, dach uule repôtter Harm. Nao de tweede bult, keek ik es achterumme, en was de tweede groep in gin veldn of weegn te bekenn. Nou, dan mar trappm veur waj weerd bint, en mar zien waorof ut schip strandn zal. De fanetieke fietsers deudn d’r gewoon een scheppien boovmop, en zettn een tandtien biej. Hafoj, wat een gemâttel, toch. Dit giet niet goed komm, Harmpie! Nao een kleine veerteg kilometer mös Harm uut’t Darp de kopgroep laotn gaon, mar sjankn had gin zin. Twee pofferds op de neuze, met iene aksie!

Ut deud zeer, um te mârkn daj mut passn, en um nog 80 km te volbrengn. Marja, ut was Harm zien eign schuld. Te weineg km emâk in ut veurseizoen, en dan kriej as vanzelf de rekening presenteerd. Ondanks dâk te kenn had egeevm, um alleent vandan te fietsn, bleef René Verstraler biej mien achtur, um saamm de tocht uut te pedaleern. Man, doar was ik mar wat wies met! René namp Harm op sleptouw. Biej de tweede fourageplekke, stund de Foef van RSV Euskirchen klaor met drinkn en wat ander grei. De koplopers uut Darp stundn René en uule repôtter al op te wachn met iene grote glimlach. ” ik maake uule allemaole kepot!” Riep ik naor die luu. ” is ut niet met de fietse, dan mar met ut schrievm van een mooi proza!” BAM !

Iederiene lag natuurlek krom van ’t lachn, en zo heurt ut ok. GaitJan Bokito snappm de hint, en meesmuilnd zee Bokito; ach Harm, komp mar achtur mien an jaagn, ik hol oe wêh uut de wind.

Jaja, zo lüs ik tur nog wêh een paar…..

D’r volgn nog een antal stevege klimmegies, waorof Harm niet wüs, hoe hie boovm mös komm, mar vraog niet hoe, ik hebbe ut ered. Ut leste deel van de fraaie toch leup geleidelek of, en was de preuze wind ons gunstig ezind. Met 40 op de teller, effm lunchn met de handties los. Dan weet ie, dattut lâkker löp. Bienao zaleg…..

Nao 120 km op de teller kwamp Euskirchen weer in beeld. Ondanks zwaor ofzien, hêk dankzij de Verstraler toch wêh lâkker efietst. Oja, de man die an’t vertrek verscheen met gele Rossiklompm (!) die kreeg nog effm iets te heurn van de veurzitter: De klompmboer had ChrisJaap Dubbel Luch Binndeur, en de veurzitter buutnumme passeert in iene bocht! Dat was uut den boze, zee Pieter.

Ut bleek een ongeschreevm wet te wean, um mekaere niet in te haeln in een kniebocht of Tarzanboch. Mar ik zage niemand met een gele vlagge zwaain, dus gas op de lolly.

Biej deze mien excuses, vente.

Toen René en Harm zich ofmelln biej de koersdireksie, lag iene van de breurs Schakelspecialist op ut gres met nare zeerte in ’t lief. Koos wüs niet meer hoe hie ut had, en een dokter werd erbiej ehaald. Koos de Schakelspecialist mös mee naor ut huus veur ziekn, en doar werd hie grondeg inspecteerd. Pas in de loop van de aomp kon de beide tweetalln ( de beide Hansies en de breurs Schakelpedaal ) weer terugkeern naor Darp.

Al met al een tocht met veul verhaaln en spanning, mar wel ientie die meer as de meujte weerd was. Jan & Helko bedank veur de organisasie! René nogmaols dank, en de beide Hansies bint bedank veur ut vervoer van de Schakelspecialistn.

 

De groenten van Harm uut’t Darp.

Evert Brummel

Evert Brummel

News ziekenboegEvert Brummel heeft te maken gehad met hartklachten en heeft onlangs een medische ingreep ondergaan.Evert voelt zich goed, maar  wacht gesprek met de specialist af om weer echt op de fiets te stappen.

Wij  wensen hem een voorspoedig herstel toe en hopen hem snel weer op de fiets te zien!

 

Het bestuur van de TC HEERDE

Van ‘Von der Erft zur Urft’ , jongetjes en het hospitaal

Van ‘Von der Erft zur Urft’ , jongetjes en het hospitaal

Half 6!
Half 6!

‘Je Gezondheid gaat boven alles’. Dit  is een Oud Hollandse uitroep, die ik vaak uit de mond van mijn moeder hoorde. Meestal als ik weer eens iets links gedaan had. En deze wijsheid gaat vandaag de dag nog steeds op.

 

Om half 6 (!) staat er een groep sportdwazen bij de Marktstraat racefietsen in een busje te laden. Euskirchen in de noord Eifel moet het worden. Na een reis van ongeveer 2 en een half uur vertrekken 16 volwassen mannen en 1 vrouw (onze eigen Marianne Vos) voor een ronde in de prachtige heuvels van de Duitse Eifel. ‘Volwassen mannen’ want de wettelijk bepaalde leeftijd voor volwassenheid zijn ze reeds lang voorbij. Maar……. zet deze mannen bij elkaar, plaats ze op het zadel van een racefiets, in een omgeving die zich voor strijd leent en deze mannen zijn binnen een paar minuten veranderd in een groep jongetjes. Spelen willen ze! Competitie. Liefst als eerste boven komen. Handje drukken met  en op de racefiets. Opgeven is hier bepaald geen optie. “Wollt ihr den totalen Krieg?”(we zijn immers in Duitsland). Bennie stampt kreunend en puffend als een lekke locomotief, op uiterst vermogen, naar boven. Captain Jan probeert op de laatste berg van de dag als eerste de vlag aan te tikken. Hans en Peter gaan onmiddellijk in de contra attack, waarbij Peter bijna zijn cassette door midden trapt. Gert Jan en Helko rijden met “boven de 50” het laatste deel van de race naar beneden. Want het vlakke is hun ‘speeltuintje’ en niet die heuvels en dat moet wel gecompenseerd worden.

 

Denk nou niet dat we er ons voor schamen. Integendeel! Zo lang het niet iets venijnigs krijgt, zo lang we het relatieve er van inzien, zo lang we ook kunnen verliezen, is het vermakelijk en gewoon leuk.

 

Het relatieve zien we overigens bij de streep snel in. Koos krijgt enorme maagklachten. De opgeroepen arts vindt het raadzaam dat Koos ter controle naar het plaatselijk ziekenhuis gaat. De bloedtesten en de scans laten geen afwijkingen zien. In de avond kan Koos het ziekenhuis verlaten. Fijn dat er geen onrustbarend nieuws uit Euskirchen meegekomen is! Het bestuur heeft overigens zondagmorgen, in goed overleg, besloten de functie ‘ mobiele ziekenbroeder’, aan het organisatieschema van de TC HEERDE toe te voegen. Hans B. heeft zich spontaan voor de functie opgegeven. waarvoor dank!

 

Jongetjes…….. maar mijn moeder had gelijk: gezondheid gaat boven alles….

2015-05-31
Prijsvraag: Klik op de foto voor een vergroting. Zoem in op het broodje van Bennie. Vraag: wat ligt er tussen het broodje?
Bert Rorije

Bert Rorije

Attentie!
Attentie!

TC HEERDE lid Bert Rorije vertrekt binnenkort richting Alp d’Huez om daar donderdag 4 juni aanstaande te pogen zes keer die beroemde ‘Nederlandse’ berg op te fietsen. Dit in het kader van Alpe d’Huzes.

Alpe d’HuZes is een actie waarbij deelnemers hardlopend, wandelend of fietsend onder het motto ’opgeven is geen optie’ op een dag tot maximaal zes keer de legendarische Alpe d’Huez beklimmen om zo veel mogelijk geld in te zamelen in de strijd tegen kanker. Met de opbrengsten wordt wetenschappelijk onderzoek naar kanker ondersteund, met als doel de ziekte onder controle te krijgen, zodat er in de toekomst niemand meer doodgaat aan kanker.

Wij wensen Bert veel succes toe!

Namens de TC HEERDE,

Het bestuur van de TC HEERDE

Jeugd TC HEERDE en TC Hattem

Jeugd TC HEERDE en TC Hattem

De ATB-jeugd van de TC HEERDE fietst, na een periode van voorbereiding,  nu gezamenlijk met de jeugd van TC Hattem. Dinsdag 26 mei waren er 5 jongeren van TC Hattem en 9 jongeren van TC HEERDE in een lange sliert in het Zwolsche bos te vinden.

De eerste ervaringen zijn goed en volgende week zullen beide groepen ook weer gezamenlijk op pad gaan.jeugd2

jeugd1

De grootste sportschool ter wereld…….

De grootste sportschool ter wereld…….

logo Sportschool Goederaad

De moderne mens leeft met overvolle agenda’s en aandacht eisende smart phones. Moet dealen met een maximum aan prikkels en omgaan met een chronisch gebrek aan tijd. We haasten ons van cursus naar cursus. Ondertussen doen we mee met elke eet-hype en eten we chiazaad, drinken we rode bietensap en groene smoothies. Lekker rap naar binnen. Het leven trekt in sneltreinvaart voorbij.

 

Compensatie
Ter compensatie zijn velen op zoek naar zingeving, een ‘beter gevoel’, rust en harmonie, ook via de weg van de fysieke inspanning. De sportscholen zitten dan ook overvol met deze gehaaste gezondheidsfreaks. Laatst zei iemand tegen me dat hij niet buiten sportte om chronische verkoudheid te voorkomen. Want hij kon zich in verband met zijn werk geen ziekte veroorloven. De arme ziel realiseert zich niet dat die sportscholen fabrieken zijn van allerlei ronddolende virussen; een pure besmettingshaard. Ik weet toevallig dat veel professionele wielrenners die de sportschool bezoeken een flesje desinfectiegel meenemen om zichzelf te beschermen tegen dit onheil. Om dan ook nog iets aardigs te zeggen over de sportscholen: ze zijn veel beter dan niets doen.

 

50 tinten groen

Met de racefiets stap je je huis uit en binnen een paar minuten ben je het viaduct van de A-50 over. Voor je zie je de grootste sportschool ter wereld. Voor je ontvouwt zich het slingerende asfalt van de Elburgerweg en daar omheen 50 tinten groen (niet “grijs”!). Nederland heeft een overvloed aan natuurschoon en de Noord Veluwe heeft daar een riant deel van mee gekregen.

 

Zuinig

Fietsen is de perfecte manier om die prachtige wereld te beleven en ook nog een uitstekend middel om conditie op te plussen. Fietsen maakt gelukkig. Zeg nou zelf: er is toch weinig mooiers dan op een verlate, warme, zwoele zomeravond in een peloton van de TC HEERDE, zo’n geoliede trein, over de kanaaldijk naar Heerde te fietsen. Met onder je het geluid van de banden op de weg en met linksachter je een langzaam uitdovende zon. Met het zweet op het voorhoofd en pijn in de benen, maar ………. verpletterend vrij………… En deze grootste sportschool ter wereld……… is ook nog volledig gratis! Eén ding moeten we doen: we moeten er wel zuinig op zijn!

Ga toch fietsen!

ga toch fietsen

Bezetting groepen

Bezetting groepen

We hebben als vereniging niet alleen leden en nieuwe leden nodig maar vooral ook nieuwe leden en leden die actief meedoen in de groepen (en als het even kan, ook bereid zijn de handen binnen de vereniging uit de mouwen te steken).

Rijden op de weg of in het bos in de diverse groepen is immers onze corebusiness. Om te kunnen volgen hoe het er voor staat met de deelname en de ontwikkelingen te kunnen volgen, houden de wegkapiteins en het bestuur vanaf juni 2014 de deelname gegevens van alle groepen bij. In de grafiek hieronder is het maandgemiddelde van april 2015 vergeleken met het jaargemiddelde van 2014. De A-groep stabiliseert zich en de B-groep, onder aanvoering van 4 nieuwe wegkapiteins, komt prima uit de startblokken, evenals het C-team. De ATB volwassenen missen een centraal aanspreekpunt. De ATB-jeugd is ‘still going strong’.

Deelname groepsritten

Beterschap Kees Dokter

Beterschap Kees Dokter

News ziekenboegHet bericht heeft ons bereikt dat Kees Dokter onlangs een operatie aan zijn pols heeft ondergaan. Dit betekent dat Kees enige tijd niet kan racefietsen.

Wij wensen Kees een voorspoedig herstel toe en hopen hem weer snel op de fiets te zien!

 

Het bestuur

Markant…..

Markant…..

IMG-20150516-WA0007
Eerst het paard en dan pas de ruiter

Afgelopen week hebben vriend Herman en ik deelgenomen aan de Tour de Benelux. Bijna 800 kilometer door vier landen in vijf dagen.

We rijden dit soort uitdagende ritten al jaren. En het was weer prachtig, ondanks dat het weer niet altijd meezat. Maar dat verandert niets aan de indrukwekkende schoonheid van de natuur. Soms kom je zelfs op plekken waar je niemand ziet en waar de vogels en de wind het voor het zeggen hebben en bijna altijd het enige geluid produceren. Waar alles in harmonie lijkt. Ver weg van de oorlog in Irak en de ellende van de Middellandse zee. En toch werd ook  hier, 71 jaar geleden, een onbarmhartige oorlog gevochten. Onvoorstelbaar.

Natuurlijk was het ook prachtig om te ervaren dat we fysiek en mentaal die 800 kilometer in 5 dagen nog prima aankonden. Maar er is nog een ander aardig aspect aan dit soort ritten: je komt, met een beetje geluk, markante en interessante mensen tegen.

 

Haagse Harrie
Harrie ziet eruit als een keurige diplomaat. Hij is vegetariër en heeft daar zo zijn eigen doordachte theorie over. Maar het meest kenmerkende aan Harrie is dat hij een overtuigd solist is. In alles. In de eetzaal gaat hij apart zitten en uiteraard fietst hij alleen. Hij is lange afstand fietser, randonneur, en gebruikt deze 5 dagen als training ter voorbereiding van Parijs – Brest. Hij heeft deze monstertocht al vaker gereden en weet uiterst boeiend te vertellen waarom hij dit doet en vooral wat voor gevoel dit soort uitputtingstochten oplevert. Onderweg komen we hem vaak tegen want Harrie rijdt stug door. Pauzes zijn aan hem dan ook nauwelijks besteed. Zo nu en dan maken we een kort praatje met hem maar laten hem dan weer achter in zijn cocon. Want we respecteren zijn zelfverkozen eenzaamheid. Denk niet dat Harrie een hekel heeft aan mensen. Integendeel. Maar je merkt dat Harrie een hekel heeft aan small talks en geen enkele behoefte heeft aan oppervlakkigheid.

Ik heb zelden iemand zo intens zien genieten van 800 kilometers.

 

Schijtleister
Mocht je zo gaan eten, lees dan niet verder, want het is een vies verhaal. Maar het is niet anders. Schijtleister, een goedlachse man met een brede glimlach en veel gevoel voor humor, rijdt de tocht met een maat. Deze maat, voorzien van GPS, kan echter beter klimmen dan Schijtleister en laat hem bergop steevast in de steek. Schijtleister heeft geen GPS en rijdt dan consequent verkeerd. De één na laatste dag, rijdend in constante regen, komen we hem tegen. Hij rijdt ons echter wel tegemoet en is de weg volledig kwijt. “Ik voel me niet goed” zegt hij. “En ik heb ook in mijn broek gescheten”. Oei…. We besluiten hem mee te nemen. Ik kan het niet laten om onderweg een paar flauwe grappen richting Herman te lozen. “Demarreer niet vanuit zijn hol want hij rijdt echt met het hol open” etc.

De volgende morgen zie ik Schijtleister in burgerkleding bij de start staan. “Ik kan niet meer” zegt hij “ik heb het gehad en stop ermee”. De tranen staan in zijn ogen en de weemoed is in zijn gezicht gebrand. Hij buigt zijn hoofd en ik heb geen enkele behoefte meer aan grappen. How fragile we are.

“Ik kan niet meer” zegt hij “ik heb het gehad en stop ermee”. De tranen staan in zijn ogen en de weemoed is in zijn gezicht gebrand. Hij buigt zijn hoofd en ik heb geen enkele behoefte meer aan grappen. How fragile we are.

Onderweg zien we hem een paar keer in de bezemwagen zitten. De lach is weer terug.

 

Wim
De laatste dag rijden we met een groepje van 4 mannen mee. Een van de 4 heet Hans en heeft een hartprobleem. Daarom hebben twee van dit groepje de hele week in dienst gereden van hun vriend Hans. Wim niet. Wim is een begenadigd klimmer en heeft de groep, en vooral Hans, in de bergen lelijk in de steek gelaten en is de strijd aangegaan met andere begenadigd klimmers. Hij heeft menig succes gescoord. Wim heeft echter de pech dat hij nu op het vlakke, met wind tegen, absoluut niet uit de voeten kan. De mannen zijn zichtbaar begaan met Hans en letten goed op hem maar kennen geen enkele genade met Wim. Wim zit volledig stuk en heeft het geluk dat Hans in de loop van de dag moe begint te worden en het tempo zakt.

In Nijmegen, 5 kilometer voor de finish, knapt de achterband van Wim met een geweldige knal uit elkaar. Als ik opmerk dat deze knal wel leek op een afrekening uit het criminele circuit, bromt één van de mannen me toe: “dat is dan eindelijk rechtvaardigheid”. Toch wordt Wim geholpen. Shakespeare zou hier in onze tijd een prachtig drama over kunnen schrijven.

 

Markant……..