Archief van
Categorie: Mening

Crisis?: ga toch fietsen!

Crisis?: ga toch fietsen!

gatochfietsenHet is ontegenzeggelijk waar dat racefietsen en ATB’en groeipotentie heeft. De Tour de France is in de afgelopen jaren nog nooit zo goed bekeken als in 2013. De Alpe d’Huez was op de koersdag voornamelijk oranje gekleurd en zakte bijna in de groene Alpenvloer door het gewicht van die schare knotsgekke supporters. Het aantal verkochte racefietsen en ATB ’s is ondanks de crisis niet afgenomen. De Bike Motion in oktober 2013 trok een overvloed aan bezoekers. De regio Limburg moet paal en perk stellen aan het aantal toertochten om de druk op de lokale infrastructuur te verminderen en overlast op de Limburgse bevolking binnen de perken te houden. Er racefietsen een toenemend aantal vrouwen op de weg, en een toenemend aantal vrouwen neemt deel aan de georganiseerde toertochten. Vijftien procent van de deelnemers aan de Mergelland-twee-daagse bestond in 2013 uit vrouwen. Ook de Veluwse wegen zijn op zomerse weekend dagen vol bezet met gekleurde shirts en kromme sturen. Velen zijn er zo langzamerhand ook wel achter dat “bewegen” absolute noodzaak is in een maatschappij waarin fysiek statisch werken toenemend de regel is. Sportief fietsen leent zich uitstekend voor deze groeiende aandacht voor gezondheid. En in Heerde kwam een man in ernstige gewetensnood toen hem door een journalist gevraagd werd wie/wat hij zou kiezen als hij de keus had tussen zijn vrouw of zijn Pinarello.

Tja…….sporten, in ons geval racefietsen en/of ATB’en, is zeker de belangrijkste bijzaak van de wereld.

Deze toestroom aan nieuw sportief potentieel vindt vervolgens niet zo makkelijk de weg naar de georganiseerde toer verenigingen. Dat is deels te verklaren. De mens anno 2013 wordt immers geconfronteerd met een veelheid aan opgaven, is drukker dan ooit en moet zuinig omgaan met de beschikbare vrije tijd. Vaste afspraken zijn dan wat lastiger in te plannen en de fiets kun je immers zo even tijdens een verloren uurtje pakken, zonder dat je van iets of iemand afhankelijk bent. Bovendien is de samenleving de afgelopen jaren grondig veranderd. Verenigingen maakten voorheen deel uit van de sociale structuur. Dat is deels weggevallen en de verbanden zijn “losser” geworden. In de huidige tijd zijn eensgezindheid, gelijkgestemdheid en verbondenheid niet meer zo automatisch aanwezig als vroeger.

Maar…….. alleen is maar alleen…… en dat blijft het.

In de Heerdense contreien verenigen een redelijk groot aantal individuele fietsers zich tot informele groepen gericht op een doel. In de praktijk blijkt echter dat die groepen ook weer uit elkaar vallen in kleinere groepjes als het bindende doel wegvalt. Voorgaande ook als gevolg van te weinig organisatorische spankracht, waardoor de continuïteit in het gedrang komt.

Het is ook nog crisis en dus moeten we iedere euro omdraaien, waardoor de  financiële ruimte afgenomen is om lid te worden van een vereniging. Uit onderzoek blijkt dat mensen daar dan ook snel op bezuinigen. Toch is het niet helemaal te verklaren waarom relatief weinig racefietsers en ATB’ers de weg naar de NTFU aangesloten toerclubs vinden. Uit onderzoek van het CBS blijkt dat een huishouding gemiddeld in 2010 duizend euro uitgaf aan sportbeoefening, waarvan een derde aan contributie. Dat is 333,33 euro per jaar ; dat is 27,78 euro per maand. Een abonnement van 6 maanden spinnen bij een sportschool in Heerde kost 48,50 euro per maand. Daar mag je dan 2 keer per week voor luchtfietsen, dit terwijl de grootste sportschool buiten is. Het lidmaatschap bij een voetbalvereniging is goedkoper: dat kost ongeveer 19,50 euro per maand. De contributie bij de TC Heerde is zeer laag: 49,62 euro per jaar. Dat is 4,14 euro per maand! Dat bedrag kan toch geen reden zijn om geen lid te worden!

En bij de TC Heerde krijg je er ook nog voor 25 euro een koersbroek en shirt bij. Inclusief een ongevallenverzekering. Heb je geen vervoerskosten naar de tochten in binnen en buiten land. Krijg je tijdens de zaterdagtochten koffie met gebak op kosten van de club, hoef je niet alleen je band te verwisselen, is er continuïteit enzovoorts. Met de deelname aan één tocht in Zuid Limburg heb je de volledige jaarcontributie er al uit! Het enige dat gevraagd wordt is dat je af en toe de handen uit de mouwen steekt, want samen ben je een vereniging.

Nou ja…… ga toch fietsen!

Moet dat zo?

Moet dat zo?

veruftering
Verhuftering

Uiteraard hebben wij, als Toerclub Heerde, veel te maken met medeweggebruikers. Opvallend is hoe in de loop der jaren de verhuftering op de weg tussen weggebruikers in Nederland toegenomen is. Dit in tegenstelling tot landen als Frankrijk en België waar men veel hoffelijker met elkaar op de weg omgaat. Deze verhuftering op de wegen is ingebed in een bredere stroom van maatschappelijke verloedering. Een deel van de financiële top graait, bestuurders dringen aan op matiging en bezuinigingen voor anderen en vervolgens vullen ze, zonder enige schaamte, hun eigen zakken. Wetenschappers frauderen en………………. op de weg rijden we elkaar de berm in. Het lijkt wel of ieder voor eigen individueel belang gaat en zich daar ook breed voor maakt; als ik maar op tijd thuis ben want de weg is van mij!

Zo maar een tweetal willekeurige voorvallen uit de afgelopen periode:

We rijden op een smalle weg en daarom rijden we achter elkaar. Een bus moet achter ons inhouden omdat er van de andere kant een auto aankomt. Even later haalt het busje ons in. Het raampje wordt open gedraaid en er waaiert muziek naar buiten. Twee lege plastic flesjes worden naar buiten gesmeten die ons rakelings missen. Een opgestoken middenvinger wordt naar buiten gestoken als het busje vaart vermeerdert. De Vinger blijft zichtbaar tot de bus verdwijnt in de verte.

We rijden met de A-groep eveneens op een smalle weg. Er komt een auto van achter die ons passeert. Met volle vaart en rakelings schiet de auto langs ons. Dat dit goed gaat is meer geluk dan wijsheid. Er zijn scenario’s te bedenken waarbij dit voorval veel en veel slechter had kunnen aflopen.

Als we ons kritisch uitlaten over anderen, zijn we moreel verplicht om ook ons eigen gedrag op de weg onder de loep te nemen. We doen het best aardig. We gooien nooit papier of andere troep van ons af. We bedanken chauffeurs die voor ons stoppen (die zijn er ook) netjes met een opgestoken duim. Wandelaars of fietser die voor ons aan de kant gaan worden vriendelijk bedankt. We minderen vaart voor loslopende honden. Kortom: we zijn attent voor mens en dier en we zijn beleefd tegen andere weggebruikers. Vanzelfsprekend maken wij ook fouten maar we zijn dan niet te beroerd om elkaar daarop te wijzen.

Dat is ook goed. Niet alleen omdat je zo opstellen domweg OK is, maar ook omdat wij als TC Heerde racefietsers/ATB’ers een rol te vervullen hebben. Om mooie toertochten te kunnen blijven rijden of gebruik te mogen maken van het bos hebben we blijvende toestemming nodig van externe partijen. Een positief (verbeterd) imago van de wielersporter bij andere weggebruikers, buitensporters, natuurorganisaties en overheden is hierbij voorwaarde. Let wel: in België zijn een aantal gemeenten niet meer bereid de door Nederlanders georganiseerde toertochten over hun grondgebied te laten rijden. Den “ollanders” veroorzaken te veel overlast.

Zo……… laten we dus maar normaal blijven doen en hopelijk leren de “hufters” bij.