Uiteraard hebben wij, als Toerclub Heerde, veel te maken met medeweggebruikers. Opvallend is hoe in de loop der jaren de verhuftering op de weg tussen weggebruikers in Nederland toegenomen is. Dit in tegenstelling tot landen als Frankrijk en België waar men veel hoffelijker met elkaar op de weg omgaat. Deze verhuftering op de wegen is ingebed in een bredere stroom van maatschappelijke verloedering. Een deel van de financiële top graait, bestuurders dringen aan op matiging en bezuinigingen voor anderen en vervolgens vullen ze, zonder enige schaamte, hun eigen zakken. Wetenschappers frauderen en………………. op de weg rijden we elkaar de berm in. Het lijkt wel of ieder voor eigen individueel belang gaat en zich daar ook breed voor maakt; als ik maar op tijd thuis ben want de weg is van mij!

Zo maar een tweetal willekeurige voorvallen uit de afgelopen periode:

We rijden op een smalle weg en daarom rijden we achter elkaar. Een bus moet achter ons inhouden omdat er van de andere kant een auto aankomt. Even later haalt het busje ons in. Het raampje wordt open gedraaid en er waaiert muziek naar buiten. Twee lege plastic flesjes worden naar buiten gesmeten die ons rakelings missen. Een opgestoken middenvinger wordt naar buiten gestoken als het busje vaart vermeerdert. De Vinger blijft zichtbaar tot de bus verdwijnt in de verte.

We rijden met de A-groep eveneens op een smalle weg. Er komt een auto van achter die ons passeert. Met volle vaart en rakelings schiet de auto langs ons. Dat dit goed gaat is meer geluk dan wijsheid. Er zijn scenario’s te bedenken waarbij dit voorval veel en veel slechter had kunnen aflopen.

Als we ons kritisch uitlaten over anderen, zijn we moreel verplicht om ook ons eigen gedrag op de weg onder de loep te nemen. We doen het best aardig. We gooien nooit papier of andere troep van ons af. We bedanken chauffeurs die voor ons stoppen (die zijn er ook) netjes met een opgestoken duim. Wandelaars of fietser die voor ons aan de kant gaan worden vriendelijk bedankt. We minderen vaart voor loslopende honden. Kortom: we zijn attent voor mens en dier en we zijn beleefd tegen andere weggebruikers. Vanzelfsprekend maken wij ook fouten maar we zijn dan niet te beroerd om elkaar daarop te wijzen.

Dat is ook goed. Niet alleen omdat je zo opstellen domweg OK is, maar ook omdat wij als TC Heerde racefietsers/ATB’ers een rol te vervullen hebben. Om mooie toertochten te kunnen blijven rijden of gebruik te mogen maken van het bos hebben we blijvende toestemming nodig van externe partijen. Een positief (verbeterd) imago van de wielersporter bij andere weggebruikers, buitensporters, natuurorganisaties en overheden is hierbij voorwaarde. Let wel: in België zijn een aantal gemeenten niet meer bereid de door Nederlanders georganiseerde toertochten over hun grondgebied te laten rijden. Den “ollanders” veroorzaken te veel overlast.

Zo……… laten we dus maar normaal blijven doen en hopelijk leren de “hufters” bij.