Op de Dinsdagaomp, nao Pinkstern, was ut een drukte van belang naos de Spikke. De Spikke is op Dinsdag altied esleutn, mar spesjaal veur de snelle rakkers van ToerClub Darp, hebt zuule ut terras veur de pedaalraddrààjers gewoon oopm. Niet daj d`r wat kunt drinkn of èètn, mar ie kunt tur mooi op mekaere wachn. De vente van TC Darp hebt al de neudege kilometers in de beenties. 2000 tut 2400 km is gin uutzonderink, heurn Harm uut’t Darp in ut peleton.

 

Ja ja, Harm is goed bezeg: Ik kômme à gèèls niet an 200 ki;ometer! Harm hef ut stààln ros van aluminium, nog mar driej keer e grèèpm. Mar goed, soms muj met de billn bloot, en gewoon net doan, asof ie gèk bint. Niks gin probleemm mèt, haha. Ik melln mie biej ut verzamelpunt de Spikke.nl, mar Harm mös eers iederiene een hand gèèvm….. “Hè Harm, de bèste wensn en een gelukkeg niejjaor”, klunk ut meerdere keern. Hafoj! Ut kleinste keerltien van `t peleton, met kuutn van beton, heetn iedere racer van hâtte welkom, en deud uut de doekn, waorof de toch opan zöl gaon. Langes ut Kenaal, Zuuk, Vierholtn, Elspleet, Uddel, en via de Amersfoortsestraotweg, weer richting ut Darp van Ap&Heul. Blâksum, da’s een minne klim, dach ik biej mien eigens. Mar goed, de vente zült mie d`r vaste wêh deurhèn slèppm. Ut peleton zöch ok altied een gewilleg slachtoffer, um een bettien te plaogn. En uule kunt ut geleuvm of niet, mar uutgerèèkend op ut smereg valse plat van de Amersfoortse straotweg richting Apeldoorn, kwamp Harm op kop van de veertien koppm tellnde kopgroep! Natuurlek wi-j oe niet laotn kenn, dus ie trapt oe eigen een slag in de ronte! Bam jonge! Ut was mar effm, of ik laage al op apegaapm. Hössien; de man met de geslèèpm messn, brach de boel een bettien tut bedaarn. Harm gaf de kop mar wat graeg uut handn. De Tebaksboer namp ut hef in handn, en in ut zöch leup de fietse van Harm mooi mèt. Plostselink klunk van achteruut ut peleton: Stoppm! Wat stoppm? Deurgaon! Nee, de Olde Krieger; Jan uut ut Duutse Essn had een lekke veurband. As een echte coureur, brach hie zien voertuug tut stilstand. Hössien en Rene Verstraler hielpm Jan, zoas gewoonlek weer rap in ut zadel. Mar een vlotte stop was ut niet. Vollns mie, gebruukn Hössien inkpatroonn, in plaetse van lüchpatroonn. Dat kössn nog es een nieje binnband. Nou, uule haddn ut commentaar muttn heurn, van de andere fietsers. Ut bint altied de zelln, met praoties, mar helpm? Ho mar ! Nao disse kôtte stop, die veuls te lange duurn, gung ut circus weer op de pedaaln, um via Wenumse Wiesel en ut Kenaal weer naor ons eign Darp te fietsn. Op ut Kenaal, de lèste paar kilometers gung ut vòlle bak en kop aover kop. Machteg wat jaegn. As een stellegie wilde biejn zöch een ieder een mooi plekkien uut de wind. En aaj op kop kwaamm? Trampm tut ut niet meer ging, um dan rap an te sluutn. Zo kwamp an disse mooie tocht weer een veileg ende. En da’s ut belangriekste! Harm hef heerlek efietst. Ik zegge: Tut de vollnde ronde!