Mee met Bé, het spreekt blijkbaar aan want vanmiddag stonden er 9 man klaar om mee te gaan. Na “het stoempen” van donderdag waren de vooruitzichten een stuk beter voor vandaag. Een matig windje uit noord, een redelijk zonnetje en een aardige temperatuur. Het zou wel eens een middagje “in de boter trappen” kunnen worden. Dat betekent zoiets als “erg soepel fietsen”.

Richting Wezep begint altijd met een mooi stukkie “vals plat”. Voor je het weet daalt het tempo en kun je wel “een koffiemolentje draaien”.

Zoals Gerrie Kneteman ooit zei: “het is gewoon doorkachelen”, en dat werd dan ook gedaan. Van de wind af richting ‘t Harde ging het tempo al mooi boven de afgesproken max, iedereen kon gelukkig volgen. Wanneer het zonnetje verdween werd het toch wel snel frisser, het wordt tijd dat de lente echt komt!

Het Zandenbos was door de marathon van Nunspeet verboden terrein, een mannetje hield het hek angstvallig voor ons gesloten. Niet getreurd, de sluiproute is zo gevonden. Vanaf Vierhouten ging het vlot door het bos richting Emst. Wim had het er maar moeilijk mee. Als ex-captain van de B-ploeg had ie het beroemde “doordraaien fluitje” overgedragen aan Gerhard. En na een jaar niet fietsen, vanwege een gebroken arm, verdwijnt de conditie en moest ie snel “een gat laten vallen”. Op karakter werd “het gat weer toe gereden”. Klasse!! Nog even en dan eist Wim het fluitje weer op. Via Emst en Zuuk koersten we weer op Heerde aan, pal tegen de wind en dat was geen drietje, het werd nog net geen “stoempen”.

Ruim 65 km trapten we d’r af, het gemiddelde ligt al boven de 26/u, tot donderdag, 18:30 uur!