door Piet Hoffer

Vanmorgen stonden Clemens Elferink, Kees Dokter, Chris Jaap Horst, Albert Keddeman, Wiljan Bruggeman, Folkert van Schagen, Arjan Schakelaar, Piet Hoffer, Hans Tabak en Gert-Jan Timmer te popelen aan het vertrek om 08.00 uur bij de Spikke. De rit voerde naar Zenderen; een dorp in Twente waar de moeder van Clemens woont en de streek waar Clemens is geboren. Deze rit stond vorig jaar gepland maar was niet doorgegaan. De heenweg ging via Deventer en de terugweg via Nijverdal en het pontje bij Wijhe.

Clemens Elferink had de rit gisteren in z’n eentje voorverkend en dat was te merken. Bijna zonder een verkeerde afslag te nemen en bijvoorbeeld slechts drie stoplichten in Deventer. Hij had een fraaie route gemaakt. Op de heenweg kregen we de Markelose Berg (of Markelerberg); een heuvel in de gemeente Hof van Twente die op 40 m hoogte ligt. Prachtig glooiend landschap, schitterende vergezichten en onderweg fraaie boerderijen op een overwegend verkeersarme route.

Rond 10.40 uur waren we in Zenderen. De fietsschoenen uit voor de koffiestop bij Clemens zijn moeder. Die was afgelopen donderdag jarig geweest en had expres de tafels voor haar verjaardagsvisite laten staan. Na de 1e taart sneed ze ook de 2e appeltaart aan voor het ”zooitje ongeregeld uit Heerde” en bood ze broodjes aan voor degenen die trek hadden. Dat liet Kees Dokter niet aan zich voorbij gaan. Na het bedanken voor de koffie met heerlijke appeltaart en haar gastvrijheid gingen we op pad voor de terugweg. De hoop op beter weer, althans aangenamere temperaturen werd jammer genoeg niet ingelost. De temperatuur bleef namelijk steken op zo’n 10 graden, beduidend kouder dan de weermensen hadden voorspeld.

Hans Tabak had bij de koffie aangegeven dat hij en Albert Keddeman op tijd terug moesten zijn in Heerde voor het uitreiken van de clubkascheque Rabobank. Zijn opdracht was: tempo omhoog want we moeten natuurlijk wel opgefrist aanwezig zijn en ons haar nog doen. Die opdracht had Hans Tabak beter niet kunnen geven, want er dreigde op de terugweg een flinke kink in de kabel – of beter gezegd een lek in de banden – te komen. Albert Keddeman kreeg het voor elkaar – gaat hij daarmee aan kop – om binnen enkele kilometers 4 maal lek te rijden, waarbij de eerste keer beide banden tegelijk. Nadat zijn voorband gerepareerd was kwam Albert er achter dat zijn achterwiel ook plat stond. Met hulp van de groep werden de banden redelijk snel weer rijklaar gemaakt, al gingen de reparaties natuurlijk niet zonder de gebruikelijke grappen en grollen.

Rond 14.15 uur waren we terug in Heerde. Het rondje van ca. 150 km naar het Oosten van Nederland was prachtig.

Clemens, bedankt voor de hele mooie rit naar je geboortestreek en het goede gidswerk.