TC HEERDE op IJsseldijk
Voor onze Poolse collega’s
Een paar ‘agendapunten’
Afsluitingsrit 2015 | zaterdag 26 september 2015 |
Voorrijden Rabo Veld Toer Tocht | zaterdag 14 november 2015 |
Rabo Veld Toer Tocht november 2015 | zaterdag 21 november 2015 |
Rabo Veld Toer Tocht januari 2016 | zaterdag 9 januari 2016 |
Inloopavond met ‘Woordmagie’ | dinsdag 23 februari 2016 |
Algemene Leden Vergadering | woensdag 2 maart 2016 |
Cursus ‘Wegkapitein’ | zaterdag 5 maart 2016 |
Openingsrit 2016 | zaterdag 2 april 2016 |
Over de IJsseltocht C-groep
Voor de C-groep had Tiemen Bijsterbosch een prachtige tocht uitgezet. We startten om 09.00 uur, nadat Tiemen’s echtgenote Janny ons had verwend met koffie en slagroomsoezen. Vóór vertrek nam Janny nog snel een paar foto’s van de zes deelnemers: behalve Tiemen waren dat Agaath, Gerrie, Tineke, Herman en Peter. Tiemen had de rijders van de A- en B-groep het vriendelijke aanbod gedaan om met ons mee te fietsen, al was het maar om hen een ontspannen en gemoedelijke fietstocht te bezorgen, waarbij ze ook nog zouden kunnen genieten van het prachtige stukje Nederland, waar de tocht ons doorheen voerde.
Geen van de A- en B-rijders is op dat genereuze aanbod ingegaan. Bericht gemist? Valse bescheidenheid? Wie het weet mag het zeggen, maar zij hebben heel wat gemist! De tocht voerde namelijk naar Noordwest Overijssel. Vanuit Heerde ging het langs het kanaal via Hattem naar Zwolle. Vervolgens werd de oversteek gemaakt naar Hasselt en Zwartsluis. De koffiestop vond plaats in Belt Schutsloot. Van daaruit ging het verder naar St. Jansklooster (waar we de ouderlijke woning van schaatscoryfee Evert van Benthem hebben gezien) en naar Blokzijl. Daar was het erg druk met toeristisch verkeer, waardoor we een tijd hebben moeten wachten voor de geopende brug, voordat we onze tocht naar Muggenbeet konden vervolgen. Daarna via Kalenberg, Dwarsgracht en Giethoorn naar Wanneperveen, waar we de lunch hebben gebruikt. Na de lunch zouden sommige deelnemers er de voorkeur aan hebben gegeven om, lekker onderuitgezakt, in een busje te worden vervoerd naar Veessen, voor de groepsfoto. We wilden ons echter niet laten kisten en besloten onze snelle fietsjes weer te bestijgen om gezamenlijk aan de terugtocht te beginnen. Die viel een beetje tegen doordat we tussen Meppel en Staphorst even het spoor bijster waren en daardoor wat omgereden hebben. Ook in Zwolle liepen we vertraging op door de vele afgesloten wegen. Overal werden we omgeleid.
In verband met het oponthoud besloot onze wegcaptain om rechtstreeks naar “De Spikke” te gaan. We realiseerden ons wel dat we daardoor de fotosessie aan de dijk in Veessen zouden missen. Aangekomen bij “De Spikke” stelden we vast dat we geen 120 km, maar 140 km hadden gefietst. Zo zie je maar weer, als Tiemen een tocht uitzet van 120 km krijg je er als bonus 20 km bij! Tiemen: je verdient een welgemeend compliment! We zijn je erkentelijk voor het uitzetten van- en het leiding geven aan – zo’n mooie tocht door een authentiek stukje Nederland.
Ontspannen nagenietend van de mooie tocht hebben we ons het buffet in “De Spikke” heerlijk laten smaken.
Oh ja, A- en B-rijders, jullie zijn ditmaal dan wel niet ingegaan op onze uitnodiging om met ons mee te fietsen, maar beschouw de uitnodiging maar als een standing invitation. Met andere woorden: jullie blijven welkom om bij toekomstige tochten van de C-groep met ons mee te fietsen. Dan zul je aan de lijve ervaren hoe leuk dat is.
Over de IJssel tocht
Prachtig weer, weinig wind, verkeersluw en een schitterend parcours (hulde Kees D.), onbekende vergezichten, een prima buffetje bij de Spikke, goed gezelschap, bananen, panne begeleiding (Wilma en Jan), voldoende binnenbanden (Gerrit) en een boze vrachtwagenchauffeur (Piet): voorwaar alle elementen voor een geslaagde lange afstand tocht waren aanwezig.
Tweehonderd kilometer voor de gecombineerde A en B ploeg en 140 kilometer (!) voor de C-ploeg.
Het meest opmerkelijke van de tocht vond ik het gemak waarmee de coureurs deze lange afstand verteerden, ook in vergelijking met voorgaande jaren. Dat zegt iets over het huidig conditie- en trainings-niveau van de gemiddelde TC HEERDE rijder.
Alle knoppen stonden dus positief. Wat een geluk!
De coureurs verteerden deze tocht met gemak. Dat zegt iets over het conditie- en trainings-niveau van de gemiddelde TC HEERDE rijder.
De foto’s spreken voor zich:
Uit de BEE
Gisterochtend vertrokken een viertal dapperen uit de B-ploeg, samen met het A-team, voor de lange tocht van 200 km.
Het was, heb ik begrepen, een vlekkeloze rit die met een behoorlijk tempo werd verreden. Ik trof tijdens een buurtbarbeque ook een C- rijder die 140 km had gereden en sprak Peter Mast die na het buffet bij de Spikke huiswaarts keerde. Mooie berichten van een goeie tocht met fantastische weersomstandigheden.
Vier minder dapperen fietsten gisterochtend een rondje van 75 km. Via Apeldoorn en na een fijn vals platje richting Amersfoort smaakten de koffie en het appelgebak prima in het machtige Elspeet. Via Zandenbos, en een lusje rotonde Tongeren werd de Zuidweg bedwongen. Fietsen is gelukkig een schone aangelegenheid, dat konden we niet van alle voorbijgangers zeggen. Op de Zuidweg stoven tientallen motoren ons voorbij. De benzinedampen bleven lang hangen en de herrie die deze pruttelaars veroorzaakten deden het wild terugtrekken in het bos.
Dinsdag aanstaande kan er weer gefietst worden in Bee verband. In de maand juli op dinsdagavond. In augustus weer op donderdagavond.
De vakantie periode is aangebroken en verschillende fietsers zullen waarschijnlijk de komende periode ergens anders dan in Heerde vertoeven.
Iedereen die nog gaat…….. fijne vakantie en veel fietsplezier.
Mart Smeets: terugkomen!!
Ik heb nu een paar dagen naar het nieuwe tour programma gekeken. De mevrouw heeft weinig meer te melden dan dat Bouke Mollema nog niet present is voor een interview en dat dat heel erg jammer is. En dat drie keren achter elkaar. De presentator benadert de sport als een wetenschap. Wetenschap, die je in stukjes kunt knippen en over al die stukjes kun je dan interessante vragen stellen aan je tafelgenoten, zodat de kijker na de uitzending meer weet.
Ze doen me echter niets. Er is geen passie. De ‘soul’ ontbreekt. En dan dat uitzendtijdstip: 7 uur. Dat is toch de tijd voor Pino en Sneeuwwitje en niet de tijd voor een beschouwend sportprogramma dat de kijker meer wil bieden dan vlak geleuter.
Ik ga zowaar naar Mart Smeets verlangen.
Kom terug Mart……en snel. Elf uur ‘s avonds en neem Dalida mee! ‘à demain’.
Mart, ik vergeef je je gezwijmel met Lance Armstrong en ik parkeer je soms aanstootgevende arrogantie en je kolossale EGO even om de hoek. Want je bent wel een vakman. Je benadert de sport niet als een koele wetenschap maar met passie. Je snapt dat sport vooral emotie is, ‘soul’ heeft en zo ga je ook met je gasten en onderwerpen om. Dat maakt het interessant. Ik mis de rode wijn op tafel en de zwoele klanken van Dalida. Klanken, die na de uitzending verdwijnen in de vroege nacht, waarna er rustig geslapen kan worden. Natuurlijk, je fietst niet zelf en daarom mis je wel wat maar je snapt sport. Zeker, je bent niet onomstreden. Maar hangt dat niet aan iedereen die echt wat te vertellen heeft?
Ik hoorde je laatst zeggen dat je te oud bent. Wat een onzin! Het is net als met wijn. Hoe ouder hoe beter! Bij mij in de fietsclub zie ik, op een warme zomeravond, de ‘ouderen’ met passie strijden om iedere meter van de Zuidweg. Hoezo ouderen? Zolang je contact blijft houden met dat ‘jochie’ diep in jezelf en je nog niet struikelt over ieder stoepje en niet te cynisch wordt, ben je echt niet ‘af’. Blijft het de moeite waard. Blijft het ook de moeite waard om naar je te luisteren. Wij blijven toch ook fietsen? En denk eraan: bij dat ‘jochie’, daar is het begonnen. Keep him alive!
Kom terug Mart……en snel. Elf uur ’s avonds en neem Dalida mee! ‘à demain’
‘Buenos noches’.