Archief van
Auteur: ClemensE

Voorrijden RVTT: perfect!

Voorrijden RVTT: perfect!

NewsDe afgelopen jaren is het voorrijden van de RVTT door de leden van de TC Heerde niet vlekkeloos verlopen. Het heeft hier en daar wel een gekneusd c.q. gebroken ribje en afgeknapt enkeltje opgeleverd. Reden waarom de commissie RVTT, onder leiding van Gerrit van Gelder, het voorrijden dit jaar wat anders aangepakt heeft. 

De 30 deelnemers werden na koffie en een broodje verdeeld in 4 groepen, waardoor het overzicht en tempo veel beter onder controle waren dan voorgaande jaren het geval was. Er is dan ook niemand gevallen ‘met erg’, zoals de Belgen dat zo mooi uitdrukken. Hans T. is de enige die de modder even opgezocht heeft omdat er, zoals hij beweerde, een boomstronk volstrekt onterecht op een onmogelijke plek op zijn rijroute aanwezig was. Wat deed dat ding daar! Hans was niet te beroerd om in zijn val nog even een maatje mee te nemen. Maar zelfs dat mocht de pret niet drukken.Nogmaals: gelukkig allemaal zonder erg.

Het weer was geweldig. 22 graden boven nul en dat op 1 november. De warmste dag van de afgelopen eeuwen. Beter kan niet. De herfst in het bos liet zich dan ook van een fantastische kant zien met ongelofelijke kleurenpracht. Het was echt een Indian Summer. Buiten zijn is op zulke momenten een genot. Veel paddenstoelen aanwezig overigens.Voorrijder Peter moest nog even wennen aan zijn nieuwe Garmin GPS en reed met zijn groep even tegen de rijrichting in, daarbij de tegemoet rijdende groepen toeroepend dat zij verkeerd reden. Gelukkig was er uiteindelijk sprake van zelf corrigerend vermogen.

Onderweg werd de maaginhoud weer aangevuld met de onvolprezen snert van slager Nooteboom. Het was natuurlijk wel zo dat gezien de weersomstandigheden ijs beter op zijn plek zou zijn geweest maar desalniettemin:  zeer bedankt mannen van de catering! Na de rit werd er nog een drankje gedronken in de kantine van v.v. Heerde. Kortom een prima rit!

Bestuurslid Peter Mast is in de namiddag nog uitvoerig geïnterviewd door Radio Heerde in verband met het voorrijden maar vooral in verband met de aanstaande toertocht van zaterdag 8 november. Voor de liefhebber: http://www.radio794.nl/demand2.php (Zaterdagmiddag plus 4e uur, na het nummer: ‘I want you’).

2008-07-02

Samen wordt een lange weg veel korter……………………..

Samen wordt een lange weg veel korter……………………..

logotc2

De verenigingen in Nederland hebben, over het algemeen, toenemende moeite met het vinden van leden die bereid zijn vrijwilligerswerk te verrichten. Dat is meer dan lastig want de essentie van een vereniging is immers: verenigen. Met als leidend principe het samen de schouders eronder zetten. Als dat basisprincipe wegvalt, c.q. onvoldoende aanwezig is, ondermijnt dat onmiddellijk het bestaansrecht van een vereniging.

De TC Heerde is opgericht in de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Een heel andere tijd dan de huidige tijd. De samenleving was anders ingericht. Het toenmalige verenigingsleven kenmerkte zich door een aantal gelijkgestemden van vooral ex-voetballers van v.v. Heerde, die elkaar door en door kenden en onderling sterk waren verbonden. Al die leden waren dan ook bereid om de handen uit de mouwen te steken voor hun vereniging. Hun vereniging! De uren die zij in de vereniging staken voelde niet als een verplichting. Sterker: het was een deel van de lol en het plezier die die leden samen hadden. Ik hoor regelmatig uit verhalen van onze leden van de eerste uren hoe geweldig ze dat vonden!

Hun vereniging! De uren die zij in hun vereniging staken voelde niet als een verplichting. Sterker: het was een deel van de lol en het plezier die die leden samen hadden.

Nu, in de huidige tijd, zijn de leden op een lossere manier aan een vereniging verbonden. De redenen waarom leden lid zijn en worden, zijn nu heel divers, waardoor de onderlinge verbanden losser worden. Een vereniging moet nu vooral ook concurreren met allerlei maatschappelijke verschijnselen, waaronder een veel drukker dagelijks leven, dubbele banen, toenemende zorgtaken etc. En daardoor een steeds vollere agenda (voller dan enkele tientallen jaren geleden het geval was).

Die afgenomen vrije tijd en die lossere binding maken dat mensen zich niet automatisch meer beschikbaar stellen als vrijwilliger. Leden die zich meer opstellen als klanten c.q. consumenten dan als leden die ook een deel van de verantwoordelijkheidskoek oppakken die bij verenigingsleven hoort. Daarmee ontstaat het risico dat de vereniging komt te rusten op de schouders van te weinigen.

Een club is geen bedrijf of Jumbo waar je een veelheid aan consumptieartikelen in je kar kunt laden al naar gelang de behoefte. De leden zijn geen consumenten waar alleen aan wordt gevraagd om bij de kassa af te rekenen. De essentie van een vereniging is verenigen. Een gemeenschap. Met als leidend principe: het samen de schouders er onder zetten. En natuurlijk naar vermogen, met begrip voor die volle agenda en niet als verplichting van buitenaf. Want verplichten en vrijwilligheid gaan niet samen. Een vereniging is immers geen bedrijf.

Leden van een vereniging zijn geen consumenten waar alleen aan wordt gevraagd om bij de kassa af te rekenen.

Het maakt eigenlijk niet uit in welke richting onze maatschappij en daarbinnen het verenigingsleven (of wat voor leven dan ook) zich de komende decennia gaat ontwikkelen: 1 ding blijft hoe dan ook altijd overeind: Samen wordt een lange weg veel korter……..

ipp
Samen wordt een lange weg veel korter…………

 

Dalli loop

Dalli loop

2014-10-25 11.20.22Zaterdag 25 oktober organiseerde de Atletiek vereniging de Gemzen uit Heerde de dalli-run. Dat is de nieuwe naam voor de Klokloop.

Het was alweer toe aan de 32e editie. Deze loop brak vorig jaar alle records met meer dan 1100 deelnemers. De deelnamelimiet lag dit jaar op 1200.

Een vijftal leden van de TC Heerde (Arjan Schakelaar, Herman van de Berg, Koos Schakelaar, Herman Herbrink en Peter Mast) reden mee als vrijwilliger. Als voor of achterrijder tijdens de run.

Tot ons genoegen, hoewel het niemand opgevallen is en we ook niet opgenomen zijn in de uitslagen, waren wij voorrijders van de TC Heerde de snelste deelnemers van de Dalli loop!

 

Nagekomen bericht van de Gemzen:

Beste vrijwilligers,

Het organisatie team van de Dallirun wil alle vrijwilligers die geholpen hebben om dit tot een succes te maken hartelijk bedanken.

Met 1050 inschrijvingen dit jaar is de Dallirun onze grootste loop die a.v. de Gemzen organiseert.

Als er nog opmerkingen zijn om deze Dallirun nog beter te organiseren horen we dit graag.

Vergeet niet dat zonder jullie hulp het niet mogelijk is om dit te organiseren en tot een succes te maken.

Namens het organisatieteam nogmaals bedankt!!!

Van racefiets naar mountainbike (van NTFU website)

Van racefiets naar mountainbike (van NTFU website)

Van racefiets naar mountainbike

zaterdag 11 oktober 2014
 

Met een handjevol tochten op de kalender nadert het wegseizoen zijn eind. Sommige mensen kiezen ervoor om te gaan fitnessen, hun Taxc trainer van zolder te halen of een lange pauze in te lassen. Een grote groep maakt echter tijdelijk de overstap naar de mountainbike. Nog geen ervaren mountainbiker? Wij geven een aantal basistips!

1. Basispositie
Op een vlakke ondergrond zit je natuurlijk in het zadel. Maar zodra het terrein hobbelig wordt, is een actieve rijstijl belangrijk. Dat betekent dat je op de pedalen gaat staan. De ideale gewichtsverdeling is dan je doel, om ervoor te zorgen dat het voor- en achterwiel gelijkmatig belast worden en je grip houdt.

2. Kijken
Veel mountainbikers zijn gefocust op de eerste meter(s) voor hun wiel. Kijk verder vooruit! Als je verder kijkt, scan je het pad voor je en stippel je de (ideale) lijn uit. Hoe verder je vooruit kijkt, hoe gemakkelijker het rijden wordt. Ben je met je bike op punt A, kijk je met je ogen al naar punt B. Als je op de fiets zit, rijd je vanzelf richting het punt waar je je blik op richt. Daarom kijk je ook iedere keer naar een ander punt en niet naar het boomstammetje waar je niet tegen aan wilt rijden.

3. Bochten
Kijk in de richting die je wilt rijden (dus niet naar die mooie grote boom naast de route). Schat de scherpte van de bocht en eventuele obstakels goed in en nader op een gepaste snelheid. Rem eventueel wanneer je de bocht ingaat, niet in de bocht. Vermijd daarbij slippen. Je vernield de route waarmee je deze verpest voor andere mountainbikers en bovendien beschadig je de natuur. Let tenslotte op de positie van je pedalen. Houd deze verticaal waarbij je pedaal aan de bovenkant omhoog staat (bij een bocht naar rechts staat het rechterpedaal omhoog).

Meer leren?
Onze gekwalificeerde mountainbike instructeurs verzorgen clinics op verschillende niveau’s. Of je nu een beginnende, half-gevorderde of gevorderde fietser bent, er is altijd een clinic die aansluit op jouw niveau. Als NTFU-lid krijgt je bovendien tenminste 10% korting op het clinicaanbod op onze site.

ATB-groep in de grotten

ATB-groep in de grotten

NewsZaterdag 11 oktober 2014: De MTB groep van TC Heerde is met 18 man afgereisd naar Valkenburg in Limburg om daar in de ochtend een MTB tocht door de grotten te maken. Na een goed 2 uur rijden waren we bij de Sibbegroeve. Vrijwel direct konden we 165 treden de diepte in.

Na instructie en afstellen van de fietsen zijn we in 2 groepen 1,5 uur wezen MTB’en in een 70 km groot gangenstelsel. De kop van de A groep was na 5 minuten fietsen de staart al kwijt. En dan is zo’n grot donker. De begeleidster heeft de staart weer opgehaald. Bleek dat iemand met zijn verlichting bezig was en daardoor niet gezien had dat voor hem iemand een bocht maakte…Na een uur fietsen heeft de groep de snelheid opgevoerd. Echter de begeleidster wilde niet onderdoen, wat voor haar helaas in een glijpartij is geëindigd. Het liep met een kneuzing aan arm en ego gelukkig goed af. Na het anderhalf uur trappen, konden we 165 treden omhoog waar een zanddouche ons te wachten stond. (Dank je wel B – groep..!).

Weer terug op de parkeerplaats hebben we onze boterhammen gegeten, waarna de mtb’s werden uitgeladen. Direct bij de parkeerplaats liep de MTB route van Valkenburg. Deze was best pittig, gezien de hoogtemeters die er in verwerkt zijn. Ook de afwisseling van paden was boeiend, maar ook soms zwaar. Een paar B – rijders hebben halverwege liggen uitpuffen in het gras. Om 4 uur werd er ingeladen en huiswaarts gereden. Sommigen hebben de terugreis niet bewust meegemaakt doordat ze al in de auto sliepen. In Heerde hebben we bij “de Spikke” met z’n alleen als afsluiting van de dag gegeten. Een dag die zeker voor herhaling vatbaar is.

atb

Uit de ziekenboeg

Uit de ziekenboeg

 

News ziekenboegTijdens de seizoen afsluitingsrit heeft er zich afgelopen zaterdag in de C-groep een vervelende valpartij voorgedaan. Herman is per ambulance naar het zieken huis te Zwolle vervoerd. Gelukkig kon Herman vanuit het ziekenhuis diezelfde dag, weliswaar met een gekneusde schouder, weer retour naar huis. Hij moet een weekje rust houden. Met Agaat is het goed afgelopen, alleen een beetje stijve spieren. Gelukkig lijkt het allemaal mee te vallen!

Mergelheuvelland

Mergelheuvelland

Een uitgelezen delegatie van de TC Heerde heeft afgelopen zaterdag deelgenomen aan de Mergelheuvelland 120 km route. Uiteraard werd op weg naar het Zuid Limburgse weer een stop gemaakt bij zo’n oergezellig wegrestaurant om werkelijk de smerigste koffie die te verkrijgen is op het westelijke halfrond (zogenaamde “meuk”), op de nuchtere maag naar binnen te gieten. Na deze beproeving is er werkelijk uitermate prettig 120 kilometer in zomerse omstandigheden afgelegd. In de loop van de middag loste nog even een stevige onweersbui haar onheil over onze suf getrainde deelnemers uit maar dat mocht de pret niet drukken.

Volgens zeer welingelichte bronnen heeft onze “Bokito” ook wel genaamd G.J. 2 (!) keer moeten lopen, omdat het stijgingspercentage hem te machtig was. Volgens diezelfde, over het algemeen welingelichte, bronnen is G.J. (Bokito) de maandag volgend op deze helletocht in het gemeentehuis te Heerde gesignaleerd. Dit om zijn naam “Bokito” te wijzigen in “Chin Chin” (het dwergaapje). Waarvan akte.

TCH MH2D 2014

Koos Schakelaar

Koos Schakelaar

Attentie!
Attentie!

Wat zijn we met iets goeds bezig binnen de club. Sinds maart 2013 heb ik me kandidaat gesteld voor een rol binnen het bestuur. De club stond op de rand van de afgrond. Toch is er een bestuur gevormd en daar mocht ik deel van uitmaken. Vanaf het begin klikte het. Zo af en toe zetten we elkaar scherp en durven we als grote mannen elkaar feedback te geven en te ontvangen. In mijn beleving heeft de club potentieel om een grote gezonde club te worden. Hiervoor moet wel het een en ander gebeuren.

Ondanks dat ik het leuk vind om deel uit te maken van het bestuur, heb ik besloten te stoppen. Dit om persoonlijke redenen. Dit heeft dus niets te maken met de personen in het bestuur of de club zelf. Het past nu even niet deze job erbij te hebben.

Ik wens het bestuur veel succes toe. “Het is een goed stel.”

Heb je oren naar de plek die ik achterlaat, neem dan contact op met één van de bestuursleden.

Ik blijf natuurlijk wel actief lid van deze fantastische club.

Groet, Koos

Van een oude man en zijn wens om de Elfstedentocht uit te rijden

Van een oude man en zijn wens om de Elfstedentocht uit te rijden

Wiebe Idsinga
Wiebe Idsinga

Wiebe Idsinga heeft 2e pinksterdag 2013 de Elfstedentocht in 17,5 uur volbracht. Een oude man, gekromd, in kleding van een fietstoerclub en met helm. Lid van onze collega vereniging de RTC Rally Sneek. Als je, als ingewijde – en dat zijn we natuurlijk, wij van de TC Heerde – zijn houding op de fiets op de foto hiernaast ziet, denk je: dit is géén comfortabele houding, een veel te lage zit, hier moet hij doodmoe van worden en pijn in zijn knieën krijgen! Maar wat maakt het uit: Wiebe komt uit de tijd waarin het nog allemaal niet zo wetenschappelijk verantwoord en gepolijst snel moest zijn. Het allemaal wat langzamer ging……..

In 2012 heeft Wiebe de 240 km van de Elfstedentocht niet volbracht vanwege tijdgebrek en is opgepikt door de bezemwagen. Ondanks dat hij de rit niet volledig mocht uitrijden, kreeg hij toch van de organisatie, bij uitzondering, een medaille (hoe groot kun je zijn als organisatie!). Toen Wiebe Idsinga op weg wilde naar huis, kreeg hij het aanbod dat die bezemwagen hem wel thuis zou brengen. ‘Dat hie net hoegd’, zo zei hij met dat typerende, afgewend gezicht want ‘Der wachtet thús gjinien op my.’

Daar val je toch even door stil. Ontroerend! Wat een bijzondere man. Een man die van geen ophouden weet. Een diepe en respectvolle buiging. Wat een geweldige sport die dergelijke mensen voortbrengt…….

Hieronder de indrukwekkende – bekroonde – rapportage van het laatste gedeelte van zijn tocht in 2012.

Wiebe Idsinga.