Archief van
Auteur: ClemensE

Clinic bij NOC/NSF op Papendal

Clinic bij NOC/NSF op Papendal

2014-04-05 09.21.10Een groep leden van de TC Heerde heeft een clinic les genoten van Casper Helling, werkzaam bij het NOC/NSF.

Casper Helling? Wie is dat? Casper is bewegingswetenschapper en ex-top-marathonschaatser. Hij werd in 2001 Nederlands Kampioen op de 10 kilometer en is sinds maart 2007 houder van het Wereld uurrecord. Hij won driemaal de alternatieve Elfstedentocht (2004, 2008, 2009). Als elite-amateur wielrennen boekte hij zeven overwinningen in verschillende etappekoersen. Als trainingsbegeleider is hij verbonden aan het Sport Medisch Centrum Papendal waar hij sporters begeleidt in het bereiken van persoonlijke topprestaties.

Papendal? Wat is dat? Het Nederlandse Nationaal Sportcentrum Papendal ligt in de Veluwse bossen in Arnhem. Papendal is een centrum voor Topsport en Onderwijs met een eigen sporthotel waar topsporters wonen en overnachten. Allerlei sportbonden hebben daar hun domicilie en voor uiteenlopende sporten is er gelegenheid en faciliteiten om te trainen, zoals ook voor de verreweg mooiste sport op aarde: fietsen, en dat in diverse disciplines.

2014-04-05 11.31.12Een clinic? Hoe was dat? Het doel van de wielerclinic was om meer kennis te vergaren over verschillende trainingsvormen. en het effect te ervaren van het trainen op een specifieke intensiteit. De clinic startte met een korte inleiding over hartslagzones, trainingsintensiteit, trainingseffect en inspanningstesten.  Vervolgens zijn we dit in de prachtige omgeving van Papendal aan den lijve gaan ondervinden tijdens een twee uur durende fietstraining. Deze training bestond uit een korte test om de maximale hartslag te bepalen, gevolgd door verschillende trainingsvormen op een bijpassende intensiteit. Zo hebben we de Italiaanse weg volledig kapot gemaakt en de Holle weg afgedaald. De fysieke training werd afgesloten met een koppelkoers van 4 renners per koppel. Doordat het complex beschikt over een prachtige fietsbaan met mooie ‘lopende’ bochten kon er voluit gereden worden. Dat gebeurde dan ook. In deze training werd door het team van Piet, Helko, Chris Jaap en Peter de geluidbarrière enkele keren doorbroken. Na de fietstraining werd de training nabesproken en is er een hapje gegeten.

Was het zinvol? Zeker. Enkelen onder ons zullen wellicht niet zo heel veel nieuwe dingen gehoord hebben. Desondanks steek je er het nodige van op. We zijn tenslotte op zoek naar mogelijkheden om onze schitterende sport nog een tikje gevarieerder, doeltreffender en daardoor nog aantrekkelijker te maken. Vergroten van kennis en nadenken over allerlei facetten van je sport horen er dan gewoon bij. We gaan hier zeker mee door. Mij is vooral bijgebleven dat je vooral variatie moet toepassen in je trainingen om beter te worden.

Natuurlijk zijn wij ook Hollanders….. het moet ‘gezellig’ zijn! En dat was het zeker!

ps: Jan van E., onze gelouterde teamcaptain, zou niet meegaan omdat hij andere afspraken had. Hij ging toch. Maar Jan miste de bus(?). Hij is toen op de fiets naar Papendal gereden! Knap! That’s the top spirit!  Kon je echter Papendal niet vinden, Jan? …………..Koekoek…………….

Onderstaand hartslagoverzicht van vandaag (verreden in koel weer/dempt de hartslag) geeft aan dat er een interval parkoers, met ruime herstelmogelijkheden, is gereden. Ook toont het aan dat de hartslag snel oploopt naar D3 niveau en daarboven (boven het omslagpunt), maar ook weer snel daalt naar D1 niveau en daaronder. Dit gaat op voor het eerste gedeelte van de training maar ook voor het laatste gedeelte, daar zit niet veel verschil in, m.a.w. het vermogen neemt niet af; de renner raakte niet echt vermoeid. Typisch een hartslag overzicht van een duursporter. Overigens is de HF max niet bereikt op de hellingen maar in de vlakke koppelrit aan het eind van de rit. De renner in kwestie had dus beter zijn best kunnen doen op de hellingen. Bij een zware, oplopende intervaltraining zouden de herstelmogelijkheden beperkter behoren te zijn.
Mijn zones zijn:
D1 = 103 – 120
D2 = 120 – 138
D3 = 138 – 155
Omslagpunt = 155 en Maxhf = 176

hartslag noc nsf

 

Reactie op onderstaand artikel

Reactie op onderstaand artikel

Nieuws

Onderstaand artikel heeft diverse reacties opgeroepen binnen onze vereniging. Met allemaal ongeveer dezelfde strekking:

Wij, leden van de TC Heerde, herkennen ons niet in de negatieve strekking van onderstaand verhaal. Wij proberen zo veilig mogelijk onze sport te bedrijven en daarbij pogen we de rechten van andere weggebruikers te respecteren. We zetten niet in op hoge gemiddeldes en knijpen in de bebouwde kom in de remmen. We bedanken overige fietsers vriendelijk die we passeren; kortom we proberen zo netjes mogelijk om te gaan met mens, dier en milieu. Natuurlijk doen wij ook niet alles goed, maar we streven er wel naar. Goed, daar waar het kan geven we soms gas.

Ook wij zien soms groepjes kop over kop rijdende collega’s, soms ook nog zonder helm (!), als halve garen door de dorpen van de Noord Veluwe rijden. We schamen ons daarvoor. In plaats van op die wegen te rijden waar een hoge snelheid geen gevaar voor anderen oplevert, wordt er soms  extreem hard gereden op op zichzelf al gevaarlijke wegen zoals de smalle en onoverzichtelijke weg van Vierhouten naar Epe!

We roepen ieder op zijn of haar verstand te gebruiken om ongelukken te voorkomen en om onze prachtige sport blijvend ongehinderd te kunnen blijven beoefenen. Overigens: onze wegcaptains letten op onveilig gedrag.

ps: we zullen het hier niet hebben over die levensgevaarlijk slalommende automobilist op de Scherpenbergweg of over die gebruikers van een e-bike die op Tour de France snelheid door de bossen heen scheerden. We constateren wel dat de ANWB het daar nooit over heeft.

Benen scheren?

Benen scheren?

Het is een prachtig en warm voorjaar. Dat betekent dat de lange fietsbroeken zo langzamerhand gewisseld worden voor de korte broeken. Ook in de pelotons van de TC Heerde zie je de pompende melkflessen zo langzamerhand verschijnen. Scheer jij je benen? En waarom dan wel? Het beantwoorden van deze vraag is niet eenvoudig. Er zijn meerdere redenen aan te geven waarom racefietsers zo vaak met scheermesjes in de weer zijn. 

De belangrijkste reden is waarschijnlijk: het hoort zo. Als wielrenner val je uit de toon als je met haar op de benen in het peloton rijdt. Wielrenners scheren hun benen zo lang als de sport bestaat. Gladde benen worden gezien als toewijding aan de sport en als bewijs van passie voor de sport. Het is een ingeklonken traditie. Een ander belangrijk argument voor beroepsrenners om hun benen te scheren is massage. Profs worden vaak gemasseerd. Geen haar op de benen betekent minder risico op haarvat-ontsteking. Bovendien is er bij een massage minder olie nodig.

Vallen hoort bij wielrennen. En vallen betekent vaak schaafwonden. Met geschoren benen zijn schaafwonden makkelijker te verzorgen. En als je een pleister van je benen trekt, wil je niet graag een bos haar meetrekken. Dat scheelt pijn. Geschoren benen betekent ook minder luchtweerstand, en dus meer snelheid, denken veel wielrenners, maar of dit klopt ??

Scheren? OKÉ, ik ben overtuigd. Vanavond gaat het eraf! Maar hoe scheer je je dan? Met een mes of tondeuse? Hoe ver of beter gesteld: hoe hoog ga je?

Op You Tube staat een video over dit onderwerp:

Het A-team rijdt haar eerste avondrondje

Het A-team rijdt haar eerste avondrondje

Het A-team rijdt haar eerste avondrit; er liggen nu nog een aantal leden in de sloot! Het was dan ook 1 april.

De opkomst was uitstekend. Ook reden meerdere externen (heel verdienstelijk) de route mee. Vandaar dat er wat minder geel op de foto te ontdekken valt dan regulier het geval is. De weersomstandigheden waren geweldig, zeker gezien de tijd van het jaar. En nu volhouden!

1e avondrit

De Veluwe, het fietsparadijs dichtbij

De Veluwe, het fietsparadijs dichtbij

RVM afstanden 2014 100k

De mens heeft een aantal goede maar ook een aantal minder goede eigenschappen. Een van de minder goede eigenschappen is dat we snel vergeten hoe mooi iets is. Prachtig wordt snel ‘gewoon’, kleur verandert in grijs als we niet oppassen. Dat gaat ook op voor de natuur van de Noord-Veluwe die ons direct omringt. De Noord-Veluwe: het jachtterrein van de TC Heerde. Afgelopen zaterdag, tijdens de openingsrit, de ‘Primavera’ viel me weer op hoe feeëriek en uniek dit gebied is. Van zeldzame schoonheid.

De commissie Rabo Veluwes Mooiste (even wennen) is weer druk bezig met het controleren en verfijnen van de routes die op zaterdag 2 augustus gereden worden. De eerste 15 kilometers van de 100 kilometer route worden door de IJsselvallei afgelegd en gaan door de hoogwatergeul in aanbouw. Tussen Veessen en Wapenveld komt een hoogwatergeul, die de IJssel extra armslag geeft. Bij extreem hoogwater kan de geul tot 45 procent van het IJsselwater afvoeren. De hoogwatergeul ontstaat doordat er in het gebied twee dijken van elk bijna acht kilometer aangelegd worden. Er wordt dus niets uitgegraven. Wel zijn de hoogspanningsmasten op verhogingen geplaatst en is de bebouwing in het gebied onteigend en afgebroken.

De route loopt vervolgens over de IJsseldijk en de Veluwezoom wordt geënterd via de Burgemeester Honcooplaan. Achtereenvolgens worden de Knobbel en de Stakenberg beklommen en na Vierhouten volgt de prachtige heuvelachtige weg van Vierhouten naar Gortel (Gortelseweg). Volgens kenners is dit de mooiste weg van ons land. De route bevat maar liefst 572 hoogtemeters op deze relatief korte afstand (klik op de kaart om de route beter te kunnen bekijken). Voor de STRAVA-gebruikers: de route bevat maar liefst 19 segmenten.

Vlieg eens digitaal en virtueel vanuit de leunstoel mee over deze prachtige route en klik HIER en laat je meevoeren over: De Veluwe, het fietsparadijs dichtbij.

De Primavera

De Primavera

priamveraPrimavera staat voor een Spaanse meisjesnaam. Het betekent lente. Het staat ook voor de openingsrit van Milaan naar San Remo; de eerste klassieker van het seizoen die in de prille lente gereden wordt dwars door de uitbundige bloemenpracht, die zo kenmerkend is voor de Italiaanse Riviera.

Onze openingsrit is verreden in werkelijk ideale ‘prille lente’ omstandigheden: prima temperatuur, een constant schijnend zonnetje, dat niet gehinderd werd door wat voor een wolkje dan ook. Routes door de ontluikende natuur van de Noord Veluwe; ons fietsparadijs dichtbij. ATB’ers, A-groep, B-groep, C-groep, Racefietsers, jeugd, dames, heren, boeren, burgers en buitenlui: alles was compleet. Meer dan 60 leden die in de diverse teams met groot enthousiasme uiteenlopende afstanden gereden hebben, zowel over het asfalt als door het bos. En met net zo veel enthousiasme een’ balletje met’ verorberd hebben bij de Spikke, uiteraard na het verrichten van een (indrukwekkend) sportieve prestatie.

De leden van het A-team werden op de Stakenbergseweg er nog wel even hardhandig aan herinnerd dat racefietsen niet ongevaarlijk is en dat de volledige en constante aandacht noodzakelijk is bij het rijden. Een automobilist dacht het monopolie op de weg te hebben en alleen groepsgewijs hard remmen kon een ongeval voorkomen. Een echte wake up call, die gelukkig goed afliep maar dat was meer geluk dan wijsheid!

Mogen er nog vele dagen volgen zoals deze………
2014-03-29 13.23.32