Reza van Eikenhorst is geslaagd voor zijn MTB-3 examen, een opleiding van de NTFU. De opleiding tot instructeur MTB 3 is bedoeld voor mountainbikers die al wat langer training geven of lessen verzorgen of de MTB 2 opleiding hebben afgerond. We feliciteren Reza van harte met het behaalde resultaat!
Het bestuur heeft onlangs met het bestuur van de voetbalvereniging Heerde overleg gehad. De uitkomst van dat overleg is dat we gebruik mogen maken van een geschikte (beneden-) ruimte van de voetbalvereniging voor de materiaalopslag. De ruimte mag aangepast worden aan de eisen van correcte opslag. Tevens mogen we, tegen een schappelijke vergoeding, gebruik maken van de vergaderruimte van de voetbalvereniging voor vergaderingen van bestuur en commissies. We zijn het bestuur van de v.v. Heerde zeer erkentelijk voor de geboden oplossingen en de collegiale opstelling.
Het bestuur
Dan ga je even een stukje fietsen omdat het lekker weer is………. Tsja…. dat kun je verwachten op die prachtige Veluwe. Het fietsparadijs dichtbij! Naschrift: we kunnen u verzekeren dat het goed afliep met de fietsster. Met de koe minder….. die is inmiddels al op………
Ik vind ‘zomaar wat rond fietsen’ onvoldoende. Ik moet een doel hebben om voor te trainen en liefst ook nog een uitdagend doel. Dat doe ik al vele jaren. Samen met een aantal vrienden in binnen en buitenland. Ik mis dat “doel “, die reden en noodzaak om stevig te trainen, bij de TC Heerde. Misschien zijn we als vereniging een beetje ingeslapen; kleurloos geworden en moeten we weer wakker worden. Waarom niet! Ik weiger te geloven dat op het moment dat je haar vergrijst, of wellicht verdwijnt, je dan ook een kleurloos sportief leven moet gaan leiden. Het gaat mij zeker niet om hoge snelheden berg-op of zinderende afdalingen naar beneden. Ik hoef echt de TDF niet meer te winnen. Maar het gaat me veel meer om een positieve beleving. Om plezier met elkaar. Om de positieve ervaring. En……..dan mag het ook wel een beetje pijn doen!
In 2011 heb ik deelgenomen aan de Alpe d’HuZes en in 2012 aan de Mont Ventoux, Groot verzet tegen kanker. Beide evenementen zijn sponsortochten ten behoeve van hen die strijden tegen kanker. Dit jaar heb ik deelgenomen aan de TransAlp 2013 van Lermoos naar het Gardameer, dwars door de bergreuzen van de Dolomieten.
In zes etappedagen van hotel naar hotel hebben we bijna 700 kilometers gereden. We stapten iedere ochtend rond 9 uur op de fiets en kwamen soms pas in de vooravond aan. We reden door pittoreske Italiaanse bergdorpjes en in één van die dorpjes zagen we don Camillo op de stoep van een prachtig kerkje. We zagen meren, klaterende beekjes en woeste watervallen. We reden op fietspaden langs dromerige riviertjes. We roken de lucht van aangebrande remmen maar ook de frisse geur van de bloemen in het dal van Spera. We konden nog net op tijd remmen voor die haarspeldbocht. We stonden bovenop de Stelvio (2757 mtr) onder het bord en bij 1 graad boven 0. We voelden vrachtwagens met grote vaart vlak langs ons scheren. We misten op een haar en met geluk die auto. We moesten wachten door (veel) lekke banden. We zagen sneeuw regen en zon. Vrieskou en 35 graden verenigd in een week. We zagen de kettingafdruk op onze benen. We voelden zweet over ons gezicht lopen en de pijn in onze benen; vooral op die 3 km klim van 17% (gemiddeld) naar het hotel in Spera aan het eind van een lange dag van 140 kilometer. We aten bergen sportrepen tot het onze neus uitkwam. We hebben vreselijk gelachen en waren soms intens moe. Maar we hebben vooral machtig genoten……….
Fietsen in de bergen maakt je los van een overgereguleerde en volgeplande samenleving. Je wordt geplaatst voor opgaven waarvan je vooraf niet weet of je ze aan kan. Het doet vooral zeer en het kost ook nog geld. Maar het ‘geeft’ je ook. Het maakt je wereld even prettig klein en het geeft je tegelijkertijd een intense verbondenheid met je medefietsers omdat jouw leven en dat van die anderen tijdelijk nauw verbonden is.
Maar weer eens even kijken welk doel er in 2014 klaar ligt!
Herman Herbrink
Het moet eruit. Ik moet het echt kwijt. Kan er niet meer van slapen! Het blijft maar door mijn hoofd spoken!! Dit zijn serieuze zaken. Ik heb hulp nodig maar dat kan pas als ik openheid van zaken geef. Na de dopingbekentenissen van Dekker, Hamilton, Lotz, Rasmussen, Lance Armstrong en vele, vele anderen moet het er bij ons dan ook maar van komen, want ook bij de TC Heerde is het niet pluis! Iedere woensdagavond zijn er leden te vinden in een Heerdens etablissement, waar ze enkele uren aan een soort infuus liggen! Het moet eruit voor het seizoen 2014 losbarst want ik wil schoon het nieuwe seizoen in. Ik moet nu uit de kast met mijn bekentenis!!!!
Het kost me moeite maar daar komtie: we moeten terug in de tijd. Mensen die me kennen weten dat ik vroeger een verdienstelijk sporter ben geweest. Maar dit was nog voor die tijd, op de lagere school. In de 6e klas op 11 jarige leeftijd kreeg elke leerling een injectie van de school medische dienst. Toen ik de kamer van meneer Steenbergen, het Hoofd van de School (die noemden zich toentertijd nog niet manager/directeur en we noemden ze toen ook niet bij de voornaam) binnenliep, zag ik een prachtige vrouwelijke arts voor me. Ze had lang donker golvend haar en een buitenlandse uitstraling. Een soort inheemse, bevallige Dalida. Ze lachte vriendelijk naar me en ontblootte daarmee een stel gave, parelwitte tanden en vroeg me, met een zangerig accent, welk vak ik op school het leukste vond. Op zichzelf een onthutsend domme vraag gesteld aan een gezonde jongen van 11 jaar maar ik antwoordde netjes, gebiologeerd als ik was door haar imponerende verschijning: “sporten”!
“Met dit spuitje kun je lekker gezond blijven sporten” zei ze.
Ik keek gefascineerd naar haar tot ze plotseling een enorme spuit tevoorschijn trok en met dat bedreigende apparaat op mij afliep. Bevallige Dalida veranderde op slag in een vervaarlijke Blutiger Helga! Ik trachtte nog te vluchten voor deze naderende aanranding richting gang. Maar Blutiger Helga en haar kompaan in crime grepen me en ik kreeg de naald van dat enorme apparaat (voor mijn gevoel toch minstens 50 cm lang) in mijn al ontblote, maagdelijke bovenarm. Ik kon nog net naar buiten strompelen voordat ik in de gang in elkaar zeeg. Ik heb zeker een kwartier vrijwel bewusteloos en volledig gedesillusioneerd op de grond in de gang gezeten.
Veel later drong de vreselijke waarheid tot me door en begreep ik wat er toen gebeurd is! Dalida met de buitenlandse uitstraling, en ik, die na dit infame gebeuren een verdienstelijke sporter geworden ben! En waar komt mijn voorliefde voor Italiaanse fietsen vandaan? Dalida? Buitenlandse uitstraling? Zangerig accent? Natuurlijk! Dalida Ferrari: de moeder van dokter Ferrari die later het vrijwel complete beroeps peloton van EPO heeft voorzien!!!!
Bammmmmm…… Zo dat is eruit. Hopelijk volgen er nu meer bekentenissen bij de TC Heerde. Oef, wat lucht dat op…………… KOEKOEK………………………………………………….
Leden van het Team Ride4Muscles uit Zeewolde zullen tijdens de aanstaande veldtoertocht van 4 januari 2014 collecteren voor de spierziekte Duchenne in de kantine bij de start/finish.
Team Ride4Muscles heeft zich met 3 personen ingeschreven voor de Duchenne ATB tocht 2014. 700 kilometer in 7 dagen door 4 landen. Dit evenement zal plaatsvinden in september 2014.
Doel is om zoveel mogelijk geld in te zamelen om onderzoek en genezing mogelijk te maken van de ongeneeslijke spierziekte Duchenne . Om dit doel te bereiken dient iedere deelnemer tenminste € 2500 aan sponsorgelden in te brengen. Om aan dit bedrag te komen is team Ride4Muscles al druk bezig met het zoeken van sponsoren, maar ook door het verrichten van allerlei werkzaamheden!
Eén van de acties die het team doet, is het collecteren bij (wieler) evenementen. Zo ook dus tijdens onze Rabo Veld Toer Tocht op zaterdag 4 januari 2014 bij het inschrijf- en vertrekpunt.
Nadere informatie over de tocht en de vereniging Duchenne, kunt u ook lezen op http://www.duchenne.nl en de deelnemerspagina: http://www.ride4muscles.nl enhttp://2014.duchenneheroes.nl/PersonalPage.aspx?teamId=37
Aanstaande zaterdag 30 november 2013 fietst het jeugd ATB- team de veldtoertocht in Oldebroek. Dit is een mooie afwisselende tocht met aan het begin en het eind het veldcross parcours bij het clubgebouw. Zij vertrekken om 09:10 uur vanaf de sporthal in Wapenveld per auto en zijn voorzien van een grote aanhanger voor de fietsen. Bezoek de site van de ATB vereniging Oldebroek voor meer informatie: http://www.atb-vereniging-oldebroek.nl/joomla/index.php/toerrijden. Met hierop een filmbijdrage van Wim van Dommelen.
Jeugdleden moeten zich opgeven voor vrijdagavond 19:30 uur.
Uitnodiging voor alle volwassen ATB leden van de TC Heerde: Zin om samen op te trekken naar Oldebroek ? Dan zien we jullie graag bij de sporthal.
De Jeugdcommissie
Tijdens de Rabo Veld Toer Tocht van 4 januari aanstaande zal de commissie RVTT voor de eerste keer gebruik maken van een start / finish boog. De boog is voorzien van een inwendige blower. De buitenmaten van de boog zijn (breedte x hoogte) 8 meter x 5,1 meter (inclusief pilaren) en binnenmaten (b x h) 5,8 meter x 4 meter.
Het blessurerisico is bij wielrennen in het algemeen klein’, valt te lezen op de website Voorkomblessures.nl. Maar áls een wielrenner geblesseerd raakt, is de kans dat het om een ernstige blessure gaat groot. In 2011 kwamen er 3.700 geblesseerde wielrenners op een spoedeisende hulpafdeling en 24 procent van hen werd direct opgenomen in het ziekenhuis! Ook bij de TC Heerde hebben zich dit jaar enkele ongevallen in groepsverband voorgedaan. Het is vanzelfsprekend niet zo dat al deze ongevallen ook daadwerkelijk te maken hebben met het rijden in een peloton. Maar nadenken over veiligheid en hoe veiligheid eventueel vergroot kan worden is de moeite waard.
Margriet de Groot van Inscene Company zit zelf graag op de racefiets en zij vindt dat vaak onveilig: “Ik heb me altijd geërgerd aan de onveiligheid in grote groepen.” Met onder meer de KNWU, InnoSportNL, Well Design en studenten van de Hogeschool van Utrecht gaat zij op zoek naar een ‘concept’ om fietsen in groepen veiliger te maken. Het project begint met veldonderzoek van de studenten bij fietsgroepjes.
“Ik geloof in co-creatie”, aldus De Groot. Met het idee om fietsen in groepjes veiliger te maken bracht zij verschillende partijen bijeen. Het project staat nog in de kinderschoenen en De Groot wil nog niet veel kwijt over het ‘concept’: “Ik kan nog weinig zeggen omdat we bezig zijn met verschillende technologieën en mogelijk octrooien.”
Hiërarchie en communicatie
De Groot wil eerst goed in kaart brengen hoe fietsers in groepjes zich gedragen. De studenten van de Hogeschool doen daartoe met behulp van camera’s onderzoek bij een groep van tien tot vijftien wielrenners. In de onderzoeksopzet schrijft studente Chantal Aafjes:
‘We willen kijken hoe gedrag invloed heeft op ongelukken die kunnen gebeuren tijdens het rijden (…) Tijdens dit onderzoek willen wij onderzoeken hoe de hiërarchie binnen een groep is, hoe de communicatie verloopt tijdens een rit en welke situaties renners zelf als gevaarlijk ervaren. (…) Deze observatie willen wij graag vastleggen door middel van video, foto en audio. Interviews met gerichte vragen om voor ons duidelijkheid te scheppen wat er allemaal gebeurt voordat een rit plaats gaat vinden.’
Gedrag beïnvloeden
De Groot heeft de studenten gevraagd zoveel mogelijk data te verzamelen. “We hebben meer inzicht nodig in de manier waarop fietsgroepen zich organiseren en hoe men op elkaar reageert als er bijvoorbeeld geremd moet worden. Er zijn enorm veel variabelen en we weten niet waar we allemaal naar moeten en kunnen kijken. Als de studenten terugkomen met hun gegevens, kunnen we daar een analyse op loslaten. Dan gaan we kijken wat het gedrag van de renners in de groep bepaalt en wat we kunnen bedenken om dat gedrag te beïnvloeden.”
Het veldonderzoek bij de renners is inmiddels gedaan en momenteel verzamelen de studenten gegevens via enquêtes onder ongeveer 150 wielrenners, want De Groot wil zoveel mogelijk gebruik maken van de expertise van ervaren fietsers. “Misschien ervaren wielrenners het fietsen in groepjes helemaal niet als onveilig en is er geen probleem. Maar ik denk toch dat er mogelijkheden zijn om het veiliger te maken. Als bijvoorbeeld blijkt dat de hoofdoorzaak van valpartijen onoplettendheid is – bijvoorbeeld door gebrek aan concentratie of vermoeidheid – dan zou je kunnen denken aan een systeem dat de wielrenners scherp houdt tijdens het fietsen.”
De Groot richt zich met het project nadrukkelijk op toerfietsers en niet op wedstrijdrijders. “We kijken naar mensen die regelmatig op de racefiets zitten en bijvoorbeeld met prestatietochten meerijden.”
Wordt vervolgd.