Het bestuur heeft afgelopen dinsdag, in stijl, met een etentje afscheid genomen van onze gewaardeerde collega/secretaris Hans Tabak.
Hans heeft 6 jaar lang, naar volle tevredenheid, de secretariaat kar getrokken. Daar is nu een einde aan gekomen. Hans kijkt met enige weemoed – “maar niet teveel” – terug op een inspirerende en krachtige samenwerking in het bestuur en gaat zich nu volop wijden aan de edele racefietssport.
Wij als bestuur zullen Hans missen om zijn vakmanschap, zijn oog voor detail, “eigen mening” en droge humor.
Hans rept van een houten hoofd op de navolgende dag. Hoe dat komt maakt de foto hiernaast overduidelijk zichtbaar……..
Het heeft iets met een Bellgische kabouter en een klooster te maken.
Dit is de STRAVA stand van maart 2015. Helko Kommer heeft de meeste kilometers in maart gereden. Onderstaand ziet u het overzicht en de ranglijst van het aantal gereden kilometers. Het bestuur heeft vorig jaar een STRAVA club account geopend, waarbij zich inmiddels meer dan 20 leden hebben aangemeld. In de maand april wordt er een onderlinge competitie opgezet. Concreet: wie rijdt in de maand april de meeste kilometers. Het bestuur heeft besloten hier een prijs op te zetten: een buitenband (merk naar keuze), een binnenband en een wissel bokaal (de Tulip STRAVA Heerde bokaal). Het is een competitie bedoeld ter stimulering en met een knipoog.
Uitgangspunten:
je moet uiteraard een STRAVA account hebben c.q. aanmaken
je moet lid zijn van de TC Heerde
je moet je inschrijven bij de STRAVA club TC Heerde
je moet je aanmelden voor de ” uitdaging” MTS van april
binnen drie dagen na je gemaakte rit moet je de resultaten van je rit uploaden op STRAVA
handmatig ingevoerde resultaten tellen niet mee
fraude wordt ernstig bestraft (30 rondjes om de kerk; de keuze van de kerk is voorbehouden aan Hans Tabak)
de winnaar ontvangt een buitenband (naar keuze) een binnenband en een wisselbokaal.
Gistermiddag fietsten we met 5 man de “openingsrit”. Bij vertrek was het doel gesteld: “Op naar de gehaktbal”.
We vertrokken met de wind in de rug in de richting van Zalk. Bij Wapenveld was de eerste stop, een lekke band van ondergetekende. Met vereende krachten werd het varkentje gewassen. Thale had bovendien een wondermiddeltje in de tas: garagezeep in een klein potje. Genoeg om de vette vingers weer schoon te krijgen en een tip voor iedereen.
Tot aan Zalk ging het redelijk in tempo, daarna kregen we steeds meer de wind van voren en ploeterden we door het polderlandschap in de richting van Dickhof Oosterwolde. “Kan die wind ook uit”? Na de afslag Oldebroek ging het weer voor de wind in de richting van Wezep en vijf minuten voor de gehaktballen werden klaargezet arriveerden we na een route van ca. 57 km in Heerde. Onder het afdak achter de Spikke en met de heaters aan werd het best gezellig. Toen ik naar huis wilde gaan bleek ik opnieuw een lekke band te hebben. Het laatste stukje werd dus lopend afgelegd. Mannen, bedankt voor deze “ploetermiddag”.
Donderdag 2 april is er ook al de gelegenheid om ’s avonds te fietsen. Vertrek om 18.30 uur. De zon gaat onder om 20.15 uur, een rondje van ruim een uur moet er in kunnen zitten. Hopelijk onder droge omstandigheden.
As. zaterdag is het vertrek weer om 13:00 uur. Een goede week gewenst!
Zaterdagmiddag 28 maart om half 2 kleurde de verzamelstoep voor de Spikke weer geel voor de openingsrit van het seizoen 2015. Geel van de nieuwe shirts van de TC HEERDE. Zeven en dertig leden gaven acte de présence. En dit ondanks de belabberde weersomstandigheden. Omstandigheden, waarin je zelfs je hond in je eigen tuin zou laten plassen, terwijl je zelf laf rillend in de deuropening blijft staan. Dit om maar elke confrontatie met deze zompige, herfstachtige narigheid te vermijden. Niks “Primavera”.
Geel was de stoep maar zilvergrijs waren de wegen door de aanhoudende regen en dat ook nog in combinatie met een felle, vlagerige wind. De C-ploeg was vrijwel in volle omvang aanwezig (!) en koos (niet onverstandig) voor de beschutting van de bossen van de Noord Veluwe. Chapeau voor de iets ouderen onder ons! De ATB-jeugd dook de Heerder bossen en de modder in. De B-ploeg koos in aanvang voor wind in de rug en moest deze overmoed bekopen na de draai bij Zalk met een pittig retourtje richting thuishonk. De A-ploeg reed eerst richting Deventer over de IJsseldijk en vervolgens met de wind in de rug richting Zwolle. Bij Olst ging Bert N. tijdens het passeren van een stilstaande auto tegen de natte stenen van de Gemeente Olst. Rechtsonder op onderstaande foto ziet u Bert, met een dubbele Rietberger, kennis maken met de natte bodem. Gelukkig leverde dit voorval geen fysieke en mechanische schade op. Slechts het mentale EGO werd tijdelijk ernstig beschadigd, aldus Bert zelf. Ook dat viel gelukkig reuze mee.
Rechtsonder op onderstaande foto ziet u Bert, met een dubbele Rietberger, kennis maken met de natte bodem.
Uiteraard wachtte om 4 uur de beroemde bal gehakt bij de Spikke. Het was het maken van een film waard om de hoofdrolspelers de Spikke te zien binnenkomen. De meesten volledig “verblubbberd en vermodderd”. Agaath leek meer op een gecamoufleerde commando na een week bivak, dan op een Veluwse jongedame!
Agaath leek meer op een gecamoufleerde commando na een week bivak, dan op een Veluwse jongedame!
Maar als 37 mensen de moeite nemen om onder deze omstandigheden op de fiets te stappen dan belooft dat nog wat voor het komend seizoen!
Herkennen we hier Gert Jan of is dit Peter Mast; Jan van Essen in duurtraining?
Als beetje fanatiek fietser kan je tegenwoordig bijna niet meer om STRAVA heen. STRAVA is een social media platform voor sporters en kan worden gebruikt in combinatie met apparaten die zijn uitgerust met GPS, zoals een smartphone, of bijvoorbeeld een Garmin of Mio. Het leuke van STRAVA is dat het gratis is, gemakkelijk is in gebruik en toegankelijk is voor iedereen. Omdat STRAVA enorm veel gebruikt wordt, kan je jouw gegevens vergelijken met die van vele andere fietsers die je kent of niet kent. Het is ook mogelijk om een Club te vormen op STRAVA, waardoor je de onderlinge resultaten van de leden die hierbij aangesloten zijn kunt vergelijken.
Het bestuur heeft vorig jaar een STRAVA club account geopend, waarbij zich inmiddels 20 leden hebben aangemeld (ja!, de TC Heerde rolt ook de 21e eeuw in!). Een teamlid (Helko) heeft het idee geopperd om hier wat meer mee te doen. Namelijk: voor de maand april een onderlinge competitie op te zetten. Concreet: wie rijdt in de maand april de meeste kilometers. Het bestuur heeft besloten hier een prijs op te zetten: een buitenband (merk naar keuze), een binnenband en een wissel bokaal (deTulip STRAVA Heerde bokaal). Het is een competitie bedoeld ter stimulering en met een knipoog.
Uitgangspunten:
je moet uiteraard een STRAVA account hebben c.q. aanmaken
je moet lid zijn van de TC Heerde
je moet je inschrijven bij de STRAVA club TC Heerde (als dat niet lukt stuur me dan even een mailtje dan helpen we daarbij)
je moet je aanmelden voor de ” uitdaging” MTS van april (dat kan uiteraard nu ook al voor de maand maart)
binnen drie dagen na je gemaakte rit moet je de resultaten van je rit uploaden op STRAVA
handmatig ingevoerde resultaten tellen niet mee
fraude wordt ernstig bestraft (30 rondjes om de kerk)
de winnaar ontvangt een buitenband (naar keuze) een binnenband en een wisselbokaal.
Ik heb in mijn leven in een groot aantal racefietsgroepen meegereden. Het snelheidsniveau van al deze groepen; het type groep varieerde. Zo reed ik mee met een ploeg mee die er echt voor ging. In deze ploeg was de methode om elkaar kapot te maken integraal onderdeel van de trainingsinzet geworden. Want elkaar eraf rijden was de mores. Ik moet schoorvoetend toegeven dat ik het leuk vond en het nog altijd wel een beetje leuk vind. Tenminste soms en op strikte voorwaarde dat ik me die dag goed voelde/voel. Ik moet er echter nu niet aan denken om altijd zo te rijden…….
Ik heb eens gevraagd aan een van de deelnemers van een dergelijke groep hoe hij trainde: ‘gewoon rammen, dan wordt je vanzelf beter’ en ‘vooral niet op je hartslagmeter kijken, dat doe je pas thuis achter de computer’. Ze rijden vrijwel altijd maximaal, gewoon omdat ze niet anders kunnen. Ze hanteren geen enkele trainingsopbouw, waardoor ze overigens ook niet het maximale uit zichzelf halen. Ze komen echter wel uit met een dergelijk simpel trainingsregime. Doordat ze snel herstellen van zware inspanningen, kunnen ze een grote hoeveelheid zware training aan. Waar ik al na 8 uren training per week moet variëren in training om niet te gaan kraken, hebben zij de grens van de belastbaarheid nog lang niet bereikt.
Een dergelijke ploeg creëert wel een haat-liefde verhouding met fietsen bij het gros van de deelnemers die niet ‘vooraan’ rijdt. Een aantal deelnemers verschijnt dan ook slechts een paar maal. ‘Ik ben toch geen bloody masochist’, hoorde ik laatst een ex-deelnemer opmerken.
Ik merkte ook angst in dit peloton, zoals dat overigens in vrijwel ieder peloton bestaat. Angst om af te moeten haken. Om te mislukken; af te gaan. Als u denkt dat dit overdreven is, dan vergist u zich. Ik heb mensen somber, bij het depressieve af, zien worden doordat ze er steeds afgereden werden. Of boos worden omdat ze continu tot het elastiek veroordeeld waren. Wanhopen. Zelfs een enkeling zien huilen omdat ze moesten afhaken en dan ging het echt niet om wedstrijden maar om doodnormale toertochten. Er is ook een categorie fietsers die wel wil scoren maar niet wil lijden om tot scoren te komen. Dat zijn meestal de vileine klagers. Er is nu eenmaal een keiharde wet dat je er niet komt zonder kilometers te maken. En die wet wordt belangrijker naarmate je ouder wordt.
Ik ken ook een categorie racefietsers die zich van dit alles geen bal aantrekt. Gewoon hun eigen race rijden. Ga je te hard? OK,…….. succes! De ‘sportrelativeerders’ in optima forma. Alhoewel je je machtig kunt vergissen. Ik heb wel eens een ‘relativeerder’ (die in een “A groep” als het dwerg aapje Chin Chin rondreed) in een “B-groep” als een volwaardige Bokito – met super grote ballen, vol testosteron – op de kop zien beuken. BAMMMM!!! Zo kun je je vergissen. Alles is dus echt relatief!
Bij de TC Heerde gaat het er best sociaal aan toe. Maar vergis je niet. Ook daar houden we elkaar in de gaten. Scannen we hoe een ander er aan toe is. Zien we heel snel of iemand goed of niet goed is. Het belangrijkste is echter dat het een beetje leuk is met elkaar. Zo verlies je het plezier niet in een uitzonderlijk mooie sport!
Het bestuur heeft afgelopen dinsdag, in stijl, met een etentje afscheid genomen van onze gewaardeerde collega/secretaris Hans Tabak.
