Zaterdag 13 juni j.l. heeft de ATB-Jeugd van TC-HEERDE, in het kader van het begin van de zomervakantie, gefietst op de Tongerense heide. Ze hebben nu ook echte zwijntjes kunnen zien. Na het fietsen was het goed toeven bij de fam. Hollander in de bossen bij Epe. We hebben daar in het zonnetje genoten van de BBQ, die door de ouders van Rik en Joran was georganiseerd.
De Nederlandse wielersporteconomie heeft een geschatte omvang van € 490 miljoen per jaar. Dat blijkt uit onderzoek dat de NTFU heeft uitgevoerd. “De gezondheidswinst en de maatschappelijke waarde van onze sport zijn al langer bekend. Met dit onderzoek is ook de economische betekenis van de wielersport inzichtelijk gemaakt” aldus de NTFU.
815.000 Nederlanders hebben tenminste één racefiets of mountainbike en staan gemiddeld negentig keer per jaar op de pedalen. De sport vraagt om de nodige investeringen. Fiets, helm, schoenen en kleding zijn uitgaven die een fors deel van de € 490 miljoen bepalen. Ook zaken als het lidmaatschap van een fietsclub en de deelname aan fietsevenementen zijn meegenomen in het onderzoek van de NTFU. Dat wielersporters veel geld overhebben voor de beoefening van hun sport blijkt uit het feit dat zij aangeven 35% meer uit te geven aan een nieuwe fiets dan de gemiddelde Nederlander. Kortom, de sportieve fietser vormt de motor van een serieuze wielersporteconomie.
Jaarlijks worden 175.000 nieuwe sportieve fietsen gekocht met een totale waarde van € 183 miljoen. Het geld dat jaarlijks aan accessoires wordt uitgegeven ligt zelfs nog hoger: € 196 miljoen wordt besteed aan zaken als kleding, onderdelen en elektronica.
Regionale spin-off voor Heerde
De geschatte waarde van de Nederlandse wielersport is aan de voorzichtige kant. Zo zijn in het onderzoek de bestedingen die wij wielersporters doen tijdens onze trainingsritjes buiten beschouwing gelaten. Daarbij kan worden gedacht aan het kopje koffie met appeltaart onderweg, de kosten van de veerpont en het pilsje na afloop van een rit. Bovendien trekken we duizenden wielersporters naar onze veldtoertochten in de winterperiode en onze “Rabo Veluwes Mooiste” in augustus. Wielersporters, die ook weer het nodige in Heerde en in de regio besteden. Het leidt tot de conclusie dat de TC HEERDE een stevige bijdrage levert aan de regionale en lokale economie. Dat u het maar weet! Wat ons betreft zijn er redenen te over om als gemeente te investeren in een sportieve fietscultuur om zodoende de lokale economie te stimuleren.
ONDER DANKZEGGING AAN HELKO VOOR DE ALLESONTHULLENDE FOTO’S.
Kwaliteit is een begrip. Het begrip wordt in positieve zin gebruikt in de betekenis van: “goede hoedanigheid of eigenschap”, “deugdelijkheid”. Maar wat heeft kwaliteit met het 3 daags weekend in Warburg van de TC HEERDE te maken? We gaan het u uitleggen.
Hieronder staat de officiële vertrekfoto. Een stel keurige racefietsers op rij. De lezer weet inmiddels, na het aanschouwen van bovenstaande foto, echter al wel beter. Na een perfecte reis komen we aan in ons trainingsresort “Landesgasthof Teuteberg”.
En dan begint zaterdagmorgen de koers door de heuvels van Nordrhein Westfalen. Racefietsen is als het leven zelf: over bergen en (soms helaas) ook door dalen. Dat zet je onder druk en levert zichtbaar gedrag op; je moet kiezen en het doet een appèl op je weerstandsvermogen.
We gaan het dit keer echter niet hebben over de vraag waarom Gerard kiest voor de ‘Comfort Zone’ van de 110 km route en zijn maat Jan A. voor de ‘Discomfort Zone’ van de 150 km route.
We gaan het niet hebben over waarom Jan v. E. zo graag zo lang op kop rijdt en waarom René, als een Bassie bij Adriaan, als een Jekyll bij Hyde, als een Sancho Panza bij een Don Quichot, als een Vledder bij Baantjer, als een trouwe knecht pal naast hem blijft rijden.
We gaan het niet hebben over de nieuwe “killer Hans Tabakkie” of over de woorden die de voorzitter gebruikte, toen zijn derailleur dienst weigerde. We gaan het niet hebben over het dunne laagje tussen binnen- en buiten-kant. We gaan het zelfs niet hebben over waarom Wilma nooit klaagt. Ook niet als ze daar alle reden voor heeft.
Nee, we houden vast aan het thema ‘kwaliteit’. De weersomstandigheden waren in ieder geval van behoorlijke kwaliteit; slechts een paar druppels. Ook de entourage, de heuvels van Nordrhein Westfalen, zijn van hoge kwaliteit. Verkeersluw maar wel met een beperkte toeristische infrastructuur. Het was daarom niet zo vreemd dat de diverse TCH groepen in dezelfde kleine Bäckerei hun magen vulden. Desalniettemin een prima tocht en iedereen weer helemaal heel en gezond retour op de thuisbasis!
Met 17 TC HEERDE leden hebben we deelgenomen aan de tocht. We hebben begrepen dat in totaal 74 wielrenners hebben deelgenomen. Onze bijdrage bedroeg bijna 25% van de totale bijdrage. Dus naast een kwalitatieve impuls hebben we ook een aanzienlijke kwantitatieve bijdrage geleverd.
En uiteraard moet voor de koers de spanning weggedronken worden en het tijdens de koers verloren gegane vocht weer hoognodig aangevuld worden. Een keiharde en vermoeiende opdracht, waarvan de redactie van de Website de indruk had dat dit de meeste leden geen enkele moeite kostte. Hier werd een kwaliteitsinjectie, inclusief diepte-investering, in de Duitse bierindustrie van formaat gegeven. En dit van de hoogste kwaliteit door het team van de TC HEERDE! Vandaag bleek dat de firma Krombacher en Paulaner Weizen, beiden met drie punten zijn gestegen op de Frankfurter Dax index! Hebben die Duitsers ons dus toch weer te pakken…..
Om dit soort trainingsweekends mogelijk te maken en dan bij voorkeur in enige kwaliteit, is domweg geld nodig. Daarom is het bijzonder plezierig dat de firma Boverhoff, de firma Nijhuis Bouw B.V. en de “Spikke” een sponsorbijdrage hebben geleverd. Waarvoor dank. Het wordt zeer gewaardeerd! Bloemetje!!
Jan van Essen organiseert deze evenementen. Het hoeft geen betoog dat daar zeer veel regelwerk in gaat zitten. Jan zou een Duitser kunnen zijn: hij is zeer ‘pünktlich’ en levert ronduit veel kwaliteit. Complimenten daarvoor. Dit is zeker bestuurslid waardig!
“Zie eens hoeveel verschillende mensen hier aan tafel zitten. Uit alle hoeken van onze maatschappij. En dat gaat toch allemaal prima samen. Dat maakt het mooi”.
En dan zit het er bijna weer op. Tijdens het diner op de laatste avond geeft Gerrit m.i. de beste definitie van het begrip kwaliteit. Gerrit zegt: “we hebben onderling wel eens wat want we zijn allemaal stijfkoppen. We praten ook wel eens achter elkaars rug om. Dat is niet altijd goed. Maar toch komt het altijd weer goed. We horen namelijk al bijna ons hele leven bij elkaar. Ook de “nieuwen”, zoals Pieter en jij horen erbij (ja, ja…. ik ben al vijf jaren lid en al bijna drie jaren bestuurslid en Pieter nog veel langer). “Kijk eens om je heen” vervolgt Gerrit. “Zie eens hoeveel verschillende mensen hier aan tafel zitten. Uit alle hoeken van onze maatschappij. En dat gaat toch allemaal prima samen. Dat maakt het mooi”. Gerrit nam een slok van zijn droge witte wijn (Riesling – 1e kwaliteit) en ik keek eens om me heen. Het klopt wat Gerrit zegt. Als dat geen ‘kwaliteit’ is………..
DOOR PETER HOEKSTRA: STRAVA komt in ons woordenboek niet voor. Dus we houden onze ritten niet bij met GPS, doen niet mee aan uitdagingen en vergelijken onze fietsprestaties niet met die van andere leden van Toerclub Heerde. We démarreren niet en proberen evenmin als eerste de top van “de knobbel” te bereiken.
Maar wat doen we dan wel als C-groep? Bij ons staan gezelligheid en gemoedelijkheid centraal. Humor is ook heel belangrijk. Regelmatig strijkt de groep neer op een terrasje, om te genieten van de goede dingen van het leven. Om met elkaar van gedachten te wisselen over van alles en nog wat, heel relaxed dus.
Dat wil niet zeggen dat we geen respect hebben voor de ambities van de andere fietsgroepen. Zo zijn we echt wel onder de indruk van de prestatie van Helko, winnaar van de “Tulip Cycling Heerde bokaal”, hem toegekend omdat hij de meeste kilometers bij elkaar had gefietst in april 2015. En dan te bedenken dat hij naast het fietsen ook nog werkt!
De leden van de C-groep fietsen tweemaal in de week zo’n 50 à 60 kilometer. Als teken dat er moet worden gerouleerd blaast de captain op z’n fluitje (als hij niet vergeten heeft om die bij zich te steken). Hij gebruikt het fluitje heel frequent, om te voorkomen dat iemand te lang kopwerk zou moeten verrichten. Dat werkt heel goed. De gemiddelde snelheid is zo’n 25 kilometer/uur. Wordt die snelheid overschreden dan is ons oudste lid (Herman) er als de kippen bij om de boosdoeners tot de orde te roepen. Tandje terug, hoor je hem dan heel gebiedend roepen.
Dat de leden het fietsen in de C-groep op prijs stellen blijkt wel uit het feit dat de groep bijna altijd compleet is. Je moet wel een speciale reden hebben om niet aan de start bij :”De Spikke” te verschijnen
Wat ook leuk is zijn de onverwachte dingen die we als groep meemaken. Zo werd mijn vrouw, die na een fietsongeval op Pinkstermaandag nu revalideert in “Zandhove” in Zwolle, vereerd met een bezoek van de voltalige groep. Plotseling verschenen 2 dames en 6 heren in hun mooie TCH-outfit. Zij was aangenaam verrast door dit bezoek en we hebben met z’n allen genoten van de onderbreking van de tocht op het zonovergoten terras van “Zandhove”. Vervolgens zijn we via Lierderholt (of all places) gefietst naar Olst, om daar het pontje terug naar Heerde te nemen.
Ereleden zijn zij, die zich op een bijzondere wijze verdienstelijk hebben gemaakt voor de vereniging. Zij worden benoemd op basis van o.a. hun bijdrage aan het vrijwilligerswerk, frequentie hiervan, getoonde flexibiliteit en inzet, uitzonderlijke prestaties, kwaliteit van het werk etc. Wie zijn nu eigenlijk de ereleden van de TC HEERDE:
Als je fietst in een groep dan zijn er momenten van stilte. Als je op kop fietst en niet praat met je maat. Of als je achteraan fietst. Als je achteraan fietst en naar voren kijkt door de groep gele shirts (zoals zaterdag) of de groep oranje shirts (zondag) heen, dan verschijnen de gedachten als vanzelf. Ze komen van onderaf via je zoevende banden. trekken door je frame, kolken in je hoofd en de meesten verdwijnen ook weer achter je op het, dit weekend, warme asfalt. Soms zijn ze helder, hou je ze vast. Neem je ze mee naar huis.
Ik vroeg me vanmorgen af wat nou de meest kenmerkende karaktereigenschap van een fietser is. Gister heb ik de champions league finale gezien. Van een voetballer weet je het dan wel. Die moet kunnen beschikken over ‘flexibiliteit’. Hij moet samenwerken met en openstaan voor zijn maatjes. Rekening houden met de coach en soepel kunnen omgaan met fans en media en de scheids in het voordeel van het team kunnen beïnvloeden. Zelfs als absolute topspeler kan je het je niet veroorloven te veel op je eigen wijze het spelletje te spelen. Domweg omdat jouw succes voor een belangrijk deel afhankelijk is van je omgeving.
Bij een wielrenner ligt dat anders. Hij hoeft veel minder rekening te houden met zijn team en zijn omgeving in het algemeen. Hij is veel meer op zichzelf aangewezen en bepaalt uiteindelijk zelf zijn route. Kop in de wind en rijden maar. Eigenwijsheid? Zeker weten! Maar toch dekt deze eigenschap niet geheel de lading. Er komt nog een aspect bij. Je kunt het ontlenen aan de gangbare terminologie in de wielerwereld. Zoals bijvoorbeeld: “eerst het bordje leeg eten van een ander…..” Nou, nou, is er iets a-socialers? Als je bereid bent tot en in staat bent om, eerst het bordje van een ander leeg te eten en dan pas je eigen portie aan te spreken, dan ben je toch wel, excusez le mot, een aardige ‘klootzak’. Wielertoppers hebben ook ‘knechten’. Nou, zet maar eens op 5 december op de social media dat je een ‘knecht’ hebt! ‘Klootzak’ zal dan waarschijnlijk het meest vriendelijke woord zijn dat je dan terugkrijgt.
Gebruik maken van iemands rug. liefst stiekem, en in de laatste momenten net even iets eerder de streep passeren. Afgelopen zaterdag in Duitsland werd ik op deze wijze nog wreed afgeserveerd door teamgenoot Hans B. (en Hans is ook nog één van de aardigste TC HEERDE leden; kunt u nagaan!).
“Flikken” (=belazeren) is toch echt niet toevallig ontstaan in de wielerwereld.
Kort geleden zei de voorzitter tegen mij: “Rustig aan want …… moet ook nog mee”. Ik hoorde mezelf zeggen: “Dat is zo maar eerst moet hij nog even lijden; trappen moet ie”. Nou, nou: wat een onvriendelijke k,,,,,,k! En ……. normaal ben ik helemaal niet zo. Desalniettemin: het is dus ook herkenbaar bij amateur groepen.
Ik keek nog eens naar voren door die groep oranje shirts heen. Shirts gebogen over het stuur, hoofden tegen de wind in. Van dat beeld van deze groep gaat een bepaalde mate van kracht uit. Maar zijn het ook ‘eigenwijze klootzakken’? Herken ik dat in hen en in mezelf?……… Zeker weten. Zij, wij, zijn gelukkig ook wel wat meer dan dat maar daar hebben we het nu niet over.
Ik sprak net iemand die meende dat bovenomschreven karaktereigenschap voortkomt uit de cultuur van de Veluwse omgeving en in de genen van de bewoners is blijven hangen. Ik vind dat te makkelijk en geloof dat niet. Ik heb ook in andere groepen gefietst, waarvan de leden uit andere delen van het land kwamen: dat waren echt net zulke ‘eigenwijze klootzakken’.
En als u besluit om met de TC HEERDE mee te rijden (hetgeen geen slechte gedachte is), zeg dan later niet dat ik u niet gewaarschuwd heb!
Op woensdag 27 mei stonden om 10 uur op de stoep van de Spikke 9 C-groep leden, waaronder een aspirant lid, in afwachting van de dagtocht naar Urk. De dag werd gekenmerkt door een harde, koude wind maar het was gelukkig wel droog.
De route ging naar Wezep en vanaf Wezep naar Kampen. Daarna doken we de polder in richting Schokland met de wind volop de kop. Uiteraard gingen de sterke kerels voorop en de rest zo, veel mogelijk schuilend, daar achteraan. Op naar de koffiestop in Schokkerhaven. Daarna via Nagele naar Urk. Op Urk (en niet in Urk want Urk was in het verleden een eiland) was er na een kleine 60 kilometer tijd voor een lunch. Urk is een levendig en karakteristiek vissersdorp. Een voormalig eiland. Een pittoresk dorp waar nog steeds dat eilandgevoel kan worden beleefd.
Na de welverdiende lunch ging het, onderlangs de dijk, met de wind in de rug naar de Ketelbrug. Wat wil je met wind in de rug, dus ons oudste lid Herman op kop en racen maar, tot hij een olifant in zijn oog kreeg, dus een verplichte stop. Verder naar Ketelhaven en door naar de Ramspolbrug en via Elburg als sluitstuk nog even de beroemde kuitenbreker de “Knobbel’over.
Na 120 kilometer zonder ongelukken en na een prachtige tocht en gezellige dag weer thuis! Op 11 juli gaan we zeker – onze versie van – de Over de IJssel Tocht rijden.
Namens de C groep.
Peter. Han. Wim. Herman Jan.
Gerrie. Agaath. Tieneke. Tiemen.
Racefietsen en MTB’en zijn prachtige sporten maar niet helemaal gevaarloos. Het is wellicht een goede tip om standaard een kopie van je ziektekostenverzekering c.q. zorgpas tijdens je ritten mee te nemen.
Dit geldt voor tochten binnen Nederland maar zeker voor tochten in het buitenland.
“Landgasthof Teuteberg”
Rhoder Straße 8
34454 Bad Arolsen
Telefon: 05691/5961
Telefax: 05691/50303
Op Zaoterdag dâtteg Mei gungn de leedn van de Toer Club Darp al vrôg op pad, um deel te nemm an een toertocht in de Eifel. Harm uut’t Darp was ok uutedaagd, um met te gaon pedaleern. Naor de Eifel, euh….Wijfel…..ach, doe eens gek. En veur dâk tur ârg in hâdde, hâk mien ineschreevm biej de koersdireksie van TC Darp en umstreekn. Honderdtwinteg kilometers an asfalt was tur uutepijld deur de SRV van Euskirchen, euh….ik bedoele natuurlek De RSV Euskirchen. Um 5.30 uur was ut vertrek an de Mârkstraote, en de zeuvmtien deelnemers stündn te trappelln van ongeduld. De trapmechines werdn vakundeg in de Diekstra Bedriefsauto’s bestelwaagn elaajn deur de chef routeplenner Jan uut Duutsland. Marja, de reis gung dan ok naor die Heimat. Een tweede Diekstrabusse kon de speulers vervoern, mar dat was nog niet genôg! ChrisJapie Dubbel Lüch, en Hansie Sloothuus stelln hun bolides beschikbaar, um de res van ut fietscircus te vervoern. Wat muj toch zonder zûkke figuurn? Bedank Vente !
Ut circus TC Darp gung opweg, en veur Venlo werd tradisiegetrouw een kôtte koffiestop emâk. Leeuwin Wilma kreeg ut veur menaere, um drêk de koffiemechine te sabboteern. Ie konn drukkn waj wölln op de knöppies, mar de konkelpot gaf gin sjoegem meer. Gelukkeg veur de luu uut Darp en umstreekn, waarn d’r nog wêh een paar andere koffiemechines. Hafoj!
De leste etappe naor Euskirchen werd vlot volbracht deur ut peleton, en kon een ieder zich gaon opmaekn veur de rit. Nee, niks gin poespas of mascara! Gewoon de fraaie TC Darp kleding antrekkn. En dan staoj gewoon in een woonwiek, oe eigens umme te kleedn. Hansie had tur Tebak van. Die verstoppm zichzelf in de struukn, as een echte struuknduuker! De warmriejfietse was thuus ebleevm, mar de vollnde keer giet ut dink met. Naodat alle leedn zich haddn emeld biej de recepsie van de RSV, werdn de luu uut Darp weg escheutn deur de burgemeister van Euskirchen. Dat was nog es een statschot, ofnietan?
Wuule waarn ut darpien nog niet uut, of de eerste klim van de dag doemm al op. Lâkker pitteg en net lang genôg um buutn aosem te geraakn. Blâksum, as dat zo deurgiet, de kommde 120 km, dan hêk de bok an ’t drietn, dach uule repôtter Harm. Nao de tweede bult, keek ik es achterumme, en was de tweede groep in gin veldn of weegn te bekenn. Nou, dan mar trappm veur waj weerd bint, en mar zien waorof ut schip strandn zal. De fanetieke fietsers deudn d’r gewoon een scheppien boovmop, en zettn een tandtien biej. Hafoj, wat een gemâttel, toch. Dit giet niet goed komm, Harmpie! Nao een kleine veerteg kilometer mös Harm uut’t Darp de kopgroep laotn gaon, mar sjankn had gin zin. Twee pofferds op de neuze, met iene aksie!
Ut deud zeer, um te mârkn daj mut passn, en um nog 80 km te volbrengn. Marja, ut was Harm zien eign schuld. Te weineg km emâk in ut veurseizoen, en dan kriej as vanzelf de rekening presenteerd. Ondanks dâk te kenn had egeevm, um alleent vandan te fietsn, bleef René Verstraler biej mien achtur, um saamm de tocht uut te pedaleern. Man, doar was ik mar wat wies met! René namp Harm op sleptouw. Biej de tweede fourageplekke, stund de Foef van RSV Euskirchen klaor met drinkn en wat ander grei. De koplopers uut Darp stundn René en uule repôtter al op te wachn met iene grote glimlach. ” ik maake uule allemaole kepot!” Riep ik naor die luu. ” is ut niet met de fietse, dan mar met ut schrievm van een mooi proza!” BAM !
Iederiene lag natuurlek krom van ’t lachn, en zo heurt ut ok. GaitJan Bokito snappm de hint, en meesmuilnd zee Bokito; ach Harm, komp mar achtur mien an jaagn, ik hol oe wêh uut de wind.
Jaja, zo lüs ik tur nog wêh een paar…..
D’r volgn nog een antal stevege klimmegies, waorof Harm niet wüs, hoe hie boovm mös komm, mar vraog niet hoe, ik hebbe ut ered. Ut leste deel van de fraaie toch leup geleidelek of, en was de preuze wind ons gunstig ezind. Met 40 op de teller, effm lunchn met de handties los. Dan weet ie, dattut lâkker löp. Bienao zaleg…..
Nao 120 km op de teller kwamp Euskirchen weer in beeld. Ondanks zwaor ofzien, hêk dankzij de Verstraler toch wêh lâkker efietst. Oja, de man die an’t vertrek verscheen met gele Rossiklompm (!) die kreeg nog effm iets te heurn van de veurzitter: De klompmboer had ChrisJaap Dubbel Luch Binndeur, en de veurzitter buutnumme passeert in iene bocht! Dat was uut den boze, zee Pieter.
Ut bleek een ongeschreevm wet te wean, um mekaere niet in te haeln in een kniebocht of Tarzanboch. Mar ik zage niemand met een gele vlagge zwaain, dus gas op de lolly.
Biej deze mien excuses, vente.
Toen René en Harm zich ofmelln biej de koersdireksie, lag iene van de breurs Schakelspecialist op ut gres met nare zeerte in ’t lief. Koos wüs niet meer hoe hie ut had, en een dokter werd erbiej ehaald. Koos de Schakelspecialist mös mee naor ut huus veur ziekn, en doar werd hie grondeg inspecteerd. Pas in de loop van de aomp kon de beide tweetalln ( de beide Hansies en de breurs Schakelpedaal ) weer terugkeern naor Darp.
Al met al een tocht met veul verhaaln en spanning, mar wel ientie die meer as de meujte weerd was. Jan & Helko bedank veur de organisasie! René nogmaols dank, en de beide Hansies bint bedank veur ut vervoer van de Schakelspecialistn.
De groenten van Harm uut’t Darp.
Evert Brummel heeft te maken gehad met hartklachten en heeft onlangs een medische ingreep ondergaan.Evert voelt zich goed, maar wacht gesprek met de specialist af om weer echt op de fiets te stappen.
Wij wensen hem een voorspoedig herstel toe en hopen hem snel weer op de fiets te zien!
Het bestuur van de TC HEERDE
