TC HEERDE

In het bestuur  is de afgelopen maanden veel gesproken over de toekomst van de vereniging. Deze gesprekken zijn uitgemond in een meerjarenplan dat de periode 2013 – 2016 beslaat. Een meerjarenplan dat we “Stip op de Horizon” genoemd hebben. 

Een stip op de horizon: iets dat steeds verder van ons verwijderd raakt en kleiner wordt of juist iets dat dichterbij komt en steeds groter wordt?

Het zal duidelijk zijn dat we als bestuur dit laatste bedoelen. Onze toerclub verdient het niet om achter de horizon te verdwijnen, maar heeft een toekomst die we met dit meerjarenplan proberen te schetsen.

In dit plan geven we als bestuur aan wat er gedaan zou moeten worden om onze vereniging uit te laten groeien tot een vitale club. Het bestuur heeft een analyse gemaakt van de huidige situatie en vervolgens vandaar uit keuzes gemaakt. De inbreng van de leden vinden we onmisbaar . Wij vormen immers met elkaar de TCH.

We kiezen voor een verspreiding en bespreking van het meerjarenplan in een aantal stappen. De eerste groep die we het voorleggen zijn de begeleiders van de verschillende groepen.  De eerste reacties kunnen dan gegeven worden in de evaluatievergadering van het seizoen in november. In deze bespreking gaat het niet om de details, maar om globale vragen: delen jullie onze analyse, vergeten we iets, zijn we met dit document op de goede weg?

Tegelijkertijd verspreiden we het document onder een aantal leden die op welke manier dan ook betrokken zijn (geweest) bij het beleid van de club (De Wijze Mannen) . Zij kunnen op persoonlijke titel reageren bij het bestuur. Hier verwachten we naast de bovengenoemde reactie, ook meer gedetailleerde opmerkingen en kritiekpunten.

Nadat we deze reacties verwerkt hebben, ontstaat de versie die we aanbieden aan de leden in de jaarvergadering.

We zien allemaal de stip op de horizon. We rijden naar de stippen toe en het worden bolletjes. Als we met elkaar genoeg bolletjes hebben, rijden we zomaar met elkaar in die felbegeerde trui: het symbool van de club die als beste de weg omhoog gevonden heeft.

Namens het bestuur,

Pieter Steenbergen

Een mooie fiets moet natuurlijk een Italiaan zijn, dat kan niet anders. Een Italiaanse fiets beschikt namelijk over emotie. Dat begint al bij de naam: Pinarello, Lapini, Bianchi, Piazzalunga en natuurlijk Colnago. Namen die als een symfonie over de tong rollen en lijken te zijn weggelopen uit een vloeiend gedicht. Vergelijk dat eens met de klank van overige, niet Italiaanse, fietsmerken, zoals Trek, Giant, Canyon, Merckx of Janssen. Namen die hard klinken en de mond verlaten als een requisitoir van een (verkouden) officier van justitie.

Het is ontegenzeggelijk waar dat racefietsen en ATB’en groeipotentie heeft. De Tour de France is in de afgelopen jaren nog nooit zo goed bekeken als in 2013. De Alpe d’Huez was op de koersdag voornamelijk oranje gekleurd en zakte bijna in de groene Alpenvloer door het gewicht van die schare knotsgekke supporters. Het aantal verkochte racefietsen en ATB ’s is ondanks de crisis niet afgenomen. De Bike Motion in oktober 2013 trok een overvloed aan bezoekers. De regio Limburg moet paal en perk stellen aan het aantal toertochten om de druk op de lokale infrastructuur te verminderen en overlast op de Limburgse bevolking binnen de perken te houden. Er racefietsen een toenemend aantal vrouwen op de weg, en een toenemend aantal vrouwen neemt deel aan de georganiseerde toertochten. Vijftien procent van de deelnemers aan de Mergelland-twee-daagse bestond in 2013 uit vrouwen. Ook de Veluwse wegen zijn op zomerse weekend dagen vol bezet met gekleurde shirts en kromme sturen. Velen zijn er zo langzamerhand ook wel achter dat “bewegen” absolute noodzaak is in een maatschappij waarin fysiek statisch werken toenemend de regel is. Sportief fietsen leent zich uitstekend voor deze groeiende aandacht voor gezondheid. En in Heerde kwam een man in ernstige gewetensnood toen hem door een journalist gevraagd werd wie/wat hij zou kiezen als hij de keus had tussen zijn vrouw of zijn Pinarello.

Tja…….sporten, in ons geval racefietsen en/of ATB’en, is zeker de belangrijkste bijzaak van de wereld.

Deze toestroom aan nieuw sportief potentieel vindt vervolgens niet zo makkelijk de weg naar de georganiseerde toer verenigingen. Dat is deels te verklaren. De mens anno 2013 wordt immers geconfronteerd met een veelheid aan opgaven, is drukker dan ooit en moet zuinig omgaan met de beschikbare vrije tijd. Vaste afspraken zijn dan wat lastiger in te plannen en de fiets kun je immers zo even tijdens een verloren uurtje pakken, zonder dat je van iets of iemand afhankelijk bent. Bovendien is de samenleving de afgelopen jaren grondig veranderd. Verenigingen maakten voorheen deel uit van de sociale structuur. Dat is deels weggevallen en de verbanden zijn “losser” geworden. In de huidige tijd zijn eensgezindheid, gelijkgestemdheid en verbondenheid niet meer zo automatisch aanwezig als vroeger.

Maar…….. alleen is maar alleen…… en dat blijft het.

In de Heerdense contreien verenigen een redelijk groot aantal individuele fietsers zich tot informele groepen gericht op een doel. In de praktijk blijkt echter dat die groepen ook weer uit elkaar vallen in kleinere groepjes als het bindende doel wegvalt. Voorgaande ook als gevolg van te weinig organisatorische spankracht, waardoor de continuïteit in het gedrang komt.

Het is ook nog crisis en dus moeten we iedere euro omdraaien, waardoor de  financiële ruimte afgenomen is om lid te worden van een vereniging. Uit onderzoek blijkt dat mensen daar dan ook snel op bezuinigen. Toch is het niet helemaal te verklaren waarom relatief weinig racefietsers en ATB’ers de weg naar de NTFU aangesloten toerclubs vinden. Uit onderzoek van het CBS blijkt dat een huishouding gemiddeld in 2010 duizend euro uitgaf aan sportbeoefening, waarvan een derde aan contributie. Dat is 333,33 euro per jaar ; dat is 27,78 euro per maand. Een abonnement van 6 maanden spinnen bij een sportschool in Heerde kost 48,50 euro per maand. Daar mag je dan 2 keer per week voor luchtfietsen, dit terwijl de grootste sportschool buiten is. Het lidmaatschap bij een voetbalvereniging is goedkoper: dat kost ongeveer 19,50 euro per maand. De contributie bij de TC Heerde is zeer laag: 49,62 euro per jaar. Dat is 4,14 euro per maand! Dat bedrag kan toch geen reden zijn om geen lid te worden!

En bij de TC Heerde krijg je er ook nog voor 25 euro een koersbroek en shirt bij. Inclusief een ongevallenverzekering. Heb je geen vervoerskosten naar de tochten in binnen en buiten land. Krijg je tijdens de zaterdagtochten koffie met gebak op kosten van de club, hoef je niet alleen je band te verwisselen, is er continuïteit enzovoorts. Met de deelname aan één tocht in Zuid Limburg heb je de volledige jaarcontributie er al uit! Het enige dat gevraagd wordt is dat je af en toe de handen uit de mouwen steekt, want samen ben je een vereniging.

Nou ja…… ga toch fietsen!