Het was in oktober weer genieten op BikeMotion 2013 in de Jaarbeurshallen te Utrecht, die door diverse TCH-leden bezocht is. De nieuwste modellen racefietsen en helmen. Van gekleurde buitenbanden tot fietsschoenen. Fietsen gemaakt van bamboe, kleding voor de winter en zomer, fietsvakanties, brillen, gereedschap, noem het maar: elk merk laat het beste van zichzelf zien tijdens de BikeMotion. En alle bezoekers dromen ervan op zulke mooie fietsen te kunnen rijden. Je proeft de beleving en dit maakt dat de sfeer uitstekend is.
Wat opvalt is dat er steeds meer kleur (hele felle kleuren) in het materiaal wordt verwerkt. Waar bijvoorbeeld schoenen altijd een onopvallend onderdeel van de fietsoutfit waren en een paar jaar geleden absoluut zwart moesten zijn, zijn ze nu in alle kleuren van de regenboog beschikbaar. Deze trend is een aantal jaren geleden ingezet en breekt nu echt door. Buitenbanden, stuurlinten, schoenen, helmen, brillen, velgen en zelfs spaken; alles is in tal van kleuren beschikbaar. In een fiets kan je steeds meer je eigen wensen kwijt. Als fietsende kleurenblinde heb je tegenwoordig mooi pech! Het is ook duidelijk dat de vrouwelijke fietsers een steeds dominantere plaats krijgen in de wielerwereld. Steeds meer materialen en kleding zijn speciaal ontwikkeld voor deze doelgroep.
Voorheen was een racefiets of mountainbike een fiets met twee wielen, een stuur en twee remmen, veel meer viel er niet over te vertellen. Nu kun je kiezen uit een variëteit aan concepten, modellen en kleuren. Keus zat, maar……… die keus moet dan wel passen bij de inhoud van je portemonnee. Tja.
Een mooie fiets moet natuurlijk een Italiaan zijn, dat kan niet anders. Een Italiaanse fiets beschikt namelijk over emotie. Dat begint al bij de naam: Pinarello, Lapini, Bianchi, Piazzalunga en natuurlijk Colnago. Namen die als een symfonie over de tong rollen en lijken te zijn weggelopen uit een vloeiend gedicht. Vergelijk dat eens met de klank van overige, niet Italiaanse, fietsmerken, zoals Trek, Giant, Canyon, Merckx of Janssen. Namen die hard klinken en de mond verlaten als een requisitoir van een (verkouden) officier van justitie.
Let op de elegante vormgeving van de Italiaanse fietsen. Niets staat stil; alles beweegt in sierlijke lijnen. Vergelijk dat eens met een dikbuikige, stijve Duitse Canyon. Goed, recht, gewoon, effectief, stabiel und toll…… maar mooi?
Let vervolgens niet alleen op de elegante vormgeving maar ook op de kleur. Er bestaat rood maar er bestaat ook het Ferrari rood van Pinarello en welke een beetje ervaren fietser kent de unieke en opvallende pepermunt groene kleur van een Bianchi niet. En het zwart is bij een Sky Dogma fiets van Pinarello anders en mooier dan het zwart van een Trek.
Ik moet eerlijk bekennen. Ik heb absoluut geen verstand van mode en ben zelfs een aardige sukkel op dit gebied. Ik ben in staat om zwart bij blauw te dragen en als het moet twee verschillende sokken aan te trekken en me daar vervolgens in het geheel niet voor te schamen. Ik draai er mijn hand niet voor om! Maar bij een fiets……..
Het bestuur van de TC Heerde heeft een aantal collega toerclubs in de regio verzocht om aandacht te besteden aan onze Rabo Veldtoertochten van 9 november en 4 januari.
De TC Veluwe uit Epe, Toerclub Swolland uit Zwolle, de Volharding uit Nunspeet en Houdt de Ketting Strak uit Emst hebben meteen hun collegiale medewerking toegezegd en hebben onze informatie toegevoegd aan hun websites.
Waarvoor dank aan onze collega’s! Samen ben je altijd een beetje sterker.
We hebben binnen onze vereniging vele actieve leden die van alles voor de vereniging doen. Dat is een goede zaak en heel belangrijk voor onze club. Ook worden er door leden wel eens kosten voor de club gemaakt en die kosten kunnen gedeclareerd worden. Dat is een logische zaak. Waar ik graag nog aandacht voor wil vragen is om de kosten te declareren via een declaratieformulier en de bonnen hierbij te voegen. Het declaratieformulier is via onze site te downloaden, hierboven via het menu “Informatie” en dan vervolgens “Declaratieformulier”. Op deze manier kunnen de kosten aan de juiste activiteit gekoppeld worden en is duidelijk in de administratie wie de kosten heeft gedeclareerd en heeft ontvangen. Zou kan ik als penningmeester alle kosten op een goede manier verantwoorden. Mochten er leden zijn die niet via de site het declaratieformulier kunnen downloaden, dan kan ik er een aantal toesturen of brengen.
Het is ontegenzeggelijk waar dat racefietsen en ATB’en groeipotentie heeft. De Tour de France is in de afgelopen jaren nog nooit zo goed bekeken als in 2013. De Alpe d’Huez was op de koersdag voornamelijk oranje gekleurd en zakte bijna in de groene Alpenvloer door het gewicht van die schare knotsgekke supporters. Het aantal verkochte racefietsen en ATB ’s is ondanks de crisis niet afgenomen. De Bike Motion in oktober 2013 trok een overvloed aan bezoekers. De regio Limburg moet paal en perk stellen aan het aantal toertochten om de druk op de lokale infrastructuur te verminderen en overlast op de Limburgse bevolking binnen de perken te houden. Er racefietsen een toenemend aantal vrouwen op de weg, en een toenemend aantal vrouwen neemt deel aan de georganiseerde toertochten. Vijftien procent van de deelnemers aan de Mergelland-twee-daagse bestond in 2013 uit vrouwen. Ook de Veluwse wegen zijn op zomerse weekend dagen vol bezet met gekleurde shirts en kromme sturen. Velen zijn er zo langzamerhand ook wel achter dat “bewegen” absolute noodzaak is in een maatschappij waarin fysiek statisch werken toenemend de regel is. Sportief fietsen leent zich uitstekend voor deze groeiende aandacht voor gezondheid. En in Heerde kwam een man in ernstige gewetensnood toen hem door een journalist gevraagd werd wie/wat hij zou kiezen als hij de keus had tussen zijn vrouw of zijn Pinarello.
Tja…….sporten, in ons geval racefietsen en/of ATB’en, is zeker de belangrijkste bijzaak van de wereld.
Deze toestroom aan nieuw sportief potentieel vindt vervolgens niet zo makkelijk de weg naar de georganiseerde toer verenigingen. Dat is deels te verklaren. De mens anno 2013 wordt immers geconfronteerd met een veelheid aan opgaven, is drukker dan ooit en moet zuinig omgaan met de beschikbare vrije tijd. Vaste afspraken zijn dan wat lastiger in te plannen en de fiets kun je immers zo even tijdens een verloren uurtje pakken, zonder dat je van iets of iemand afhankelijk bent. Bovendien is de samenleving de afgelopen jaren grondig veranderd. Verenigingen maakten voorheen deel uit van de sociale structuur. Dat is deels weggevallen en de verbanden zijn “losser” geworden. In de huidige tijd zijn eensgezindheid, gelijkgestemdheid en verbondenheid niet meer zo automatisch aanwezig als vroeger.
Maar…….. alleen is maar alleen…… en dat blijft het.
In de Heerdense contreien verenigen een redelijk groot aantal individuele fietsers zich tot informele groepen gericht op een doel. In de praktijk blijkt echter dat die groepen ook weer uit elkaar vallen in kleinere groepjes als het bindende doel wegvalt. Voorgaande ook als gevolg van te weinig organisatorische spankracht, waardoor de continuïteit in het gedrang komt.
Het is ook nog crisis en dus moeten we iedere euro omdraaien, waardoor de financiële ruimte afgenomen is om lid te worden van een vereniging. Uit onderzoek blijkt dat mensen daar dan ook snel op bezuinigen. Toch is het niet helemaal te verklaren waarom relatief weinig racefietsers en ATB’ers de weg naar de NTFU aangesloten toerclubs vinden. Uit onderzoek van het CBS blijkt dat een huishouding gemiddeld in 2010 duizend euro uitgaf aan sportbeoefening, waarvan een derde aan contributie. Dat is 333,33 euro per jaar ; dat is 27,78 euro per maand. Een abonnement van 6 maanden spinnen bij een sportschool in Heerde kost 48,50 euro per maand. Daar mag je dan 2 keer per week voor luchtfietsen, dit terwijl de grootste sportschool buiten is. Het lidmaatschap bij een voetbalvereniging is goedkoper: dat kost ongeveer 19,50 euro per maand. De contributie bij de TC Heerde is zeer laag: 49,62 euro per jaar. Dat is 4,14 euro per maand! Dat bedrag kan toch geen reden zijn om geen lid te worden!
En bij de TC Heerde krijg je er ook nog voor 25 euro een koersbroek en shirt bij. Inclusief een ongevallenverzekering. Heb je geen vervoerskosten naar de tochten in binnen en buiten land. Krijg je tijdens de zaterdagtochten koffie met gebak op kosten van de club, hoef je niet alleen je band te verwisselen, is er continuïteit enzovoorts. Met de deelname aan één tocht in Zuid Limburg heb je de volledige jaarcontributie er al uit! Het enige dat gevraagd wordt is dat je af en toe de handen uit de mouwen steekt, want samenben je een vereniging.
Om half 9 stonden de A en de B ploeg paraat bij de Spikke. De ATB’ers volwassenen, evenals de jeugd, vertrokken uit Wapenveld en de C-ploeg vertrok een uurtje later vanaf de Spikke. Bij vertrek was het maar 5 graden boven zero maar wel machtig zonnig. Prima fietsweer dus. Om 12 uur waren alle teams weer present bij Vrieze’s Erfgoed om een lunch te nuttigen.
Voorzitter Pieter sprak enkele woorden in het kader van het afsluiten van het wegseizoen en maakte tevens van de gelegenheid gebruik om Wim Wittenberg alsnog het bloemetje aan te bieden dat hem zeer toekomt na 25 jaar lidmaatschap. Vijfentwintig jaren, waarin Wim heel wat kilometers weggetrapt heeft en zich daarnaast op velerlei manieren verdienstelijk heeft gemaakt, en nog, voor de TC Heerde. Vervolgens werd ook Herman van den Berg in de bloemen gezet. Herman is onlangs 80 jaar geworden en heeft ter gelegenheid van dit heugelijke feit geen, ik herhaal: geen, bezoek gehad van het bestuur. Dit kan natuurlijk niet en Herman werd alsnog, en met excuses van het bestuur, van harte gefeliciteerd. Tachtig jaren oud, nog zo vitaal en in staat zijn om zo te fietsen wens je iedereen toe!
De voorzitter gaf ook aan dat het bestuur bezig is de laatste hand te leggen aan een meerjarenplan. Een meerjarenplan, waarin het bestuur als belangrijkste conclusie trekt dat het voorbestaan op langere termijn van de TC Heerde bedreigd wordt door vermindering van het ledental. Veel grijs en weinig groen. In dit plan poogt het bestuur aan te geven hoe we leegloop zouden kunnen voorkomen. Hoe we grijs behouden en wellicht groen kunnen toevoegen. Hoe maak je de TC ‘vitaler’, zodat nieuwe leden ook (actief) blijven en de bestaande passieve leden wellicht weer actief worden. Kortom: nieuwe leden in een vitaler vereniging, waardoor de verhouding actieve leden – passieve leden wordt verbeterd en de teams weer ‘voller’ worden. Want zeg nou zelf: er is toch weinig mooiers dan op een zonnige dag samen een stuk(je) te gaan fietsen! Hieronder een you tube video van de ATB’ers, samengesteld door Wim van Dommelen:
Vanavond, maandag 23 september, is er alweer de laatste gezamenlijke avond club rit van het A-team van de TC Heerde gereden. Deze clubrit is genoemd de ‘Brummel – Nooteboom rit’. Dit naar aanleiding van de valpartij in april waarbij beide pechvogels fysieke schade hebben opgelopen, met nogal wat consequenties. Gelukkig zijn beide teamgenoten fysiek weer in orde. Evert reed vanavond zelfs weer mee en zeer verdienstelijk mee. Teun was vanavond aanwezig tijdens de gezellige afsluiting van de avond bij teamlid Helko. Voorzitter Pieter sprak enkele opbeurende woorden en dankte tevens de captains van het A-team (Jan en Helko) voor hun inspanningen. Teun maakte het team het grootste compliment wat je een team kunt maken. Hij zei dat hij het team ervaren heeft, ook in de afgelopen periode, als een warm bad. Is er een mooier compliment denkbaar?
Aansluitend is er nog even gesproken over de mogelijkheid van een aansprekend meerdaags hoofddoel en bijbehorende subdoelen voor volgend jaar. Plannen zat!
De TC Heerde, de Mergelheuvelland, Wallonië en de pastoor
Je moet er natuurlijk wel even moeite voor doen om er te komen. Om 5 uur uit bed en om 6 uur vertrekken voor een rit van enkele uren is niet niks! Dus onderweg maar even aan bij zo’n oersaaie benzinepomp langs de snelweg voor wat automatenkoffie.
Wallonië, de Belgische Ardennen, is een land met grote contrasten. Enerzijds is het land voorzien van een wonderschone natuur. Met vreselijk veel kleuren en vormen. Niets staat stil en zelfs wat plat lijkt, blijkt in de praktijk ‘vals plat’ te zijn. Deze ongeëvenaarde schoonheid staat anderzijds in schril contrast met wat de mensen er van gemaakt hebben. De dorpen, stadjes en wegen lijken verstild te zijn geraakt in het stoomlocomotief tijdperk. Het is net alsof die grote dampende locomotieven nog steeds hun grauwe wolken roet over de bebouwde kommen heen storten, waardoor complete woonkernen volkomen vergrijst zijn en soms een diep armoedige indruk maken. Dat geldt ook voor de kwaliteit van de wegen, en dat is voor ons fietsers toch het primaire belang, wegen die allerbelabberdst zijn en de constante aandacht van ons arme fietsers nodig hebben. Gaten en scheuren in overvloed. Dit prachtige land verdient zo veel beter en ook wij fietsers verdienen overigens beter!
In deze omgeving vond de Mergelland Heuveltocht van het A-team van de TC Heerde, waarin het voltallige bestuur vertegenwoordigd was (!), plaats.
Om maar met de deur in huis te vallen: Peter had zijn dag niet. Het was zweten, kreunen en steunen en hij hing vanaf de eerste kilometer aan het elastiek. En dit een paar weken na zijn 6 bergetappes van de TransAlp. Er was niet veel meer van over en hij werd meedogenloos in de poep gereden. No excuses. Hij was wel zo slim om snel over te schakelen op eigen tempo en zich niet helemaal leeg te rijden en daardoor bleef hij de hele dag wel aansluiting met het peloton houden.
De pastoor van Hans
Hans reed het eerste gedeelte uitstekend en pal vooraan mee, maar……… was vergeten dat de koers bestaat uit meerdere gedeelten en………. vooral uit een laatste gedeelte. Dat kwam hem duur te staan. De laatste 20 kilometer was de “piepe” volledig, maar dan ook tot op de bodem “leugh” en werd hij er licht bergop zelfs knalhard afgereden door meneer pastoor op een stadsfiets. Al passerend heeft hij Hans nog even snel de absolutie verleend.
De bergprijs gaat zonder enige twijfel naar Kees. Schrijver dezes heeft het alleen maar van de achterzijde kunnen bewonderen. Het moet wel top zijn om na een medische dip de fysiek sportieve top weer zo te kunnen bereiken. Boven op die ‘berg’ komen: dat is pas echt top!
Jan en onze Voorzitter Pieter (!) besloten, aangekomen in Heerde na een gedenkwaardige dag, in onderling overleg, om volgend jaar de ‘Hans T. Memorial’ te gaan rijden in plaats van de Mergelheuvelland. Tja… je moet het maar hebben van je collega bestuursleden!
Jan weerde zich overigens prima op de battle fields van Wallonië maar nog veel beter op de snelwegen, c.q. de battle roads, van Limburg naar Heerde. Hij heeft onderweg namelijk minimaal 164 keer de maximum snelheid overtreden. Het is zo goed als zeker dat de officier van Justitie deze overtredingen niet wil afdoen met een boete maar gevangenisstraf zal eisen. Jan heeft intimi reeds toevertrouwd dat hij in geval van een veroordeling met gevangenisstraf (vrijwel zeker), er de voorkeur aan geeft opgesloten te worden in de vrouwengevangenis van Alkmaar. En wel op de groepsafdeling. Mocht Justitie dit verzoek honoreren, dan is Jan ten volle bereid dit verblijf vrijwillig met enkele jaren te verlengen.
Bovenstaande is natuurlijk voor een deel, goed bedoelde, onzin en een weerslag van wat er deze dag aan wieleronzin uitgekraamd wordt. Dat neemt niet weg dat er op zo’n dag veel gebeurt en er van alles “beleefd” wordt. En of je nu als eerste of als laatste eindigt of je nu wel of niet de absolutie gekregen hebt, of je nu wel of niet ALLES in de hand hebt, of je nu wel of niet stiekem boekjes leest en of je nu wel of niet te hard rijdt: uiteindelijk gaat het om de “beleving”.
Koffie bij de pomp. Euh….waar is Jan?…..Euh….betrapt….stiekem boekjes lezen, Jan?Kees heeft echt ALLES in de hand!
