TC HEERDE

Voor de C-groep had Tiemen Bijsterbosch een prachtige tocht uitgezet. We startten om 09.00 uur, nadat Tiemen’s echtgenote Janny ons had verwend met koffie en slagroomsoezen. Vóór vertrek nam Janny nog snel een paar foto’s van de zes deelnemers: behalve Tiemen waren dat Agaath, Gerrie, Tineke, Herman en Peter. Tiemen had de rijders van de A- en B-groep het vriendelijke aanbod gedaan om met ons mee te fietsen, al was het maar om hen een ontspannen en gemoedelijke fietstocht te bezorgen, waarbij ze ook nog zouden kunnen genieten van het prachtige stukje Nederland, waar de tocht ons doorheen voerde.

 

Geen van de A- en B-rijders is op dat genereuze aanbod ingegaan. Bericht gemist? Valse bescheidenheid? Wie het weet mag het zeggen, maar zij hebben heel wat gemist! De tocht voerde namelijk naar Noordwest Overijssel. Vanuit Heerde ging het langs het kanaal via Hattem naar Zwolle. Vervolgens werd de oversteek gemaakt naar Hasselt en Zwartsluis. De koffiestop vond plaats in Belt Schutsloot. Van daaruit ging het verder naar St. Jansklooster (waar we de ouderlijke woning van schaatscoryfee Evert van Benthem hebben gezien) en naar Blokzijl. Daar was het erg druk met toeristisch verkeer, waardoor we een tijd hebben moeten wachten voor de geopende brug, voordat we onze tocht naar Muggenbeet konden vervolgen. Daarna via Kalenberg, Dwarsgracht en Giethoorn naar Wanneperveen, waar we de lunch hebben gebruikt. Na de lunch zouden sommige deelnemers er de voorkeur aan hebben gegeven om, lekker onderuitgezakt, in een busje te worden vervoerd naar Veessen, voor de groepsfoto. We wilden ons echter niet laten kisten en besloten onze snelle fietsjes weer te bestijgen om gezamenlijk aan de terugtocht te beginnen. Die viel een beetje tegen doordat we tussen Meppel en Staphorst even het spoor bijster waren en daardoor wat omgereden hebben. Ook in Zwolle liepen we vertraging op door de vele afgesloten wegen. Overal werden we omgeleid.

In verband met het oponthoud besloot onze wegcaptain om rechtstreeks naar “De Spikke” te gaan. We realiseerden ons wel dat we daardoor de fotosessie aan de dijk in Veessen zouden missen. Aangekomen bij “De Spikke” stelden we vast dat we geen 120 km, maar 140 km hadden gefietst. Zo zie je maar weer, als Tiemen een tocht uitzet van 120 km krijg je er als bonus 20 km bij! Tiemen: je verdient een welgemeend compliment! We zijn je erkentelijk voor het uitzetten van- en het leiding geven aan – zo’n mooie tocht door een authentiek stukje Nederland.

Ontspannen nagenietend van de mooie tocht hebben we ons het buffet in “De Spikke” heerlijk laten smaken.

Oh ja, A- en B-rijders, jullie zijn ditmaal dan wel niet ingegaan op onze uitnodiging om met ons mee te fietsen, maar beschouw de uitnodiging maar als een standing invitation. Met andere woorden: jullie blijven welkom om bij toekomstige tochten van de C-groep met ons mee te fietsen. Dan zul je aan de lijve ervaren hoe leuk dat is.

KLIK OP POSTER VOOR MEER INFO

OPGEVEN S.V.P. BIJ: keesdokter@hotmail.com

Om  trainingsweekends mogelijk te maken is geld nodig. Daarom is het bijzonder plezierig dat de firma Boverhoff, de firma Nijhuis Bouw B.V. en de “Spikke” een sponsorbijdrage hebben geleverd aan het 3 daags trainingsweekend in Duitsland.

 

Waarvoor dank.

Het wordt zeer gewaardeerd!

 

Het bestuur van de TC HEERDE

ONDER DANKZEGGING AAN HELKO VOOR DE ALLESONTHULLENDE FOTO’S.

Kwaliteit is een begrip. Het begrip wordt in positieve zin gebruikt in de betekenis van: “goede hoedanigheid of eigenschap”, “deugdelijkheid”. Maar wat heeft kwaliteit met het 3 daags weekend in Warburg van de TC HEERDE te maken? We gaan het u uitleggen.

Hieronder staat de officiële vertrekfoto. Een stel keurige racefietsers op rij. De lezer weet inmiddels, na het aanschouwen van bovenstaande foto, echter al wel beter. Na een perfecte reis komen we aan in ons trainingsresort “Landesgasthof Teuteberg”.

 

En dan begint zaterdagmorgen de koers door de heuvels van Nordrhein Westfalen. Racefietsen is als het leven zelf: over bergen en (soms helaas) ook door dalen. Dat zet je onder druk en levert zichtbaar gedrag op; je moet kiezen en het doet een appèl op je weerstandsvermogen.

We gaan het dit keer echter niet hebben over de vraag waarom Gerard kiest voor de ‘Comfort Zone’ van de 110 km route en zijn maat Jan A. voor de ‘Discomfort Zone’ van de 150 km route.

We gaan het niet hebben over waarom Jan v. E. zo graag zo lang op kop rijdt en waarom René, als een Bassie bij Adriaan, als een Jekyll bij Hyde, als een Sancho Panza bij een Don Quichot, als een Vledder bij Baantjer, als een trouwe knecht pal naast hem blijft rijden.

We gaan het niet hebben over de nieuwe “killer Hans Tabakkie” of over de woorden die de voorzitter gebruikte, toen zijn derailleur dienst weigerde. We gaan het niet hebben over het dunne laagje tussen binnen- en buiten-kant. We gaan het  zelfs niet hebben over waarom Wilma nooit klaagt. Ook niet als ze daar alle reden voor heeft.

Nee, we houden vast aan het thema ‘kwaliteit’. De weersomstandigheden waren in ieder geval van behoorlijke kwaliteit; slechts een paar druppels. Ook de entourage, de heuvels van Nordrhein Westfalen, zijn van hoge kwaliteit. Verkeersluw maar wel met een beperkte toeristische infrastructuur. Het was daarom niet zo vreemd dat de diverse TCH groepen in dezelfde kleine Bäckerei hun magen vulden. Desalniettemin een prima tocht en iedereen weer helemaal heel en gezond retour op de thuisbasis!
Met 17 TC HEERDE leden hebben we deelgenomen aan de tocht. We hebben begrepen dat in totaal 74 wielrenners hebben deelgenomen. Onze bijdrage bedroeg bijna 25% van de totale bijdrage. Dus naast een kwalitatieve impuls hebben we ook een aanzienlijke kwantitatieve bijdrage geleverd.

En uiteraard moet voor de koers de spanning weggedronken worden en het tijdens de koers verloren gegane vocht weer hoognodig aangevuld worden. Een keiharde en vermoeiende opdracht, waarvan de redactie van de Website de indruk had dat dit de meeste leden geen enkele moeite kostte. Hier werd een kwaliteitsinjectie, inclusief diepte-investering, in de Duitse bierindustrie van formaat gegeven. En dit  van de hoogste kwaliteit door het team van de TC HEERDE!  Vandaag bleek dat de firma Krombacher en Paulaner Weizen, beiden met drie punten zijn gestegen op de Frankfurter Dax index! Hebben die Duitsers ons dus toch weer te pakken…..

 

Om dit soort trainingsweekends mogelijk te maken en dan bij voorkeur in enige kwaliteit, is domweg geld nodig. Daarom is het bijzonder plezierig dat de firma Boverhoff, de firma Nijhuis Bouw B.V. en de “Spikke” een sponsorbijdrage hebben geleverd. Waarvoor dank. Het wordt zeer gewaardeerd! Bloemetje!!

 

Jan van Essen organiseert deze evenementen. Het hoeft geen betoog dat daar zeer veel regelwerk in gaat zitten. Jan zou een Duitser kunnen zijn: hij is zeer ‘pünktlich’ en levert ronduit veel kwaliteit. Complimenten daarvoor. Dit is zeker bestuurslid waardig!

 

 “Zie eens hoeveel verschillende mensen hier aan tafel zitten. Uit alle hoeken van onze maatschappij. En dat gaat toch allemaal prima samen. Dat maakt het mooi”.

 

En dan zit het er bijna weer op. Tijdens het diner op de laatste avond geeft Gerrit m.i. de beste definitie van het begrip kwaliteit. Gerrit zegt: “we hebben onderling wel eens wat want we zijn allemaal stijfkoppen. We praten ook wel eens achter elkaars rug om. Dat is niet altijd goed. Maar toch komt het altijd weer goed. We horen namelijk al bijna ons hele leven bij elkaar. Ook de “nieuwen”, zoals Pieter en jij horen erbij (ja, ja…. ik ben al vijf jaren lid en al bijna drie jaren bestuurslid en Pieter nog veel langer). “Kijk eens om je heen” vervolgt Gerrit. “Zie eens hoeveel verschillende mensen hier aan tafel zitten. Uit alle hoeken van onze maatschappij. En dat gaat toch allemaal prima samen. Dat maakt het mooi”. Gerrit nam een slok van zijn droge witte wijn (Riesling – 1e kwaliteit) en ik keek eens om me heen. Het klopt wat Gerrit zegt. Als dat geen ‘kwaliteit’ is………..

Op woensdag 27 mei stonden om 10 uur op de stoep van de Spikke 9 C-groep leden, waaronder een aspirant lid, in afwachting van de dagtocht naar Urk. De dag werd gekenmerkt door een harde, koude wind maar het was gelukkig wel droog. 

De route ging naar Wezep en vanaf Wezep naar Kampen. Daarna doken we de polder in richting Schokland met de wind volop de kop. Uiteraard gingen de sterke kerels voorop en de rest zo, veel mogelijk schuilend, daar achteraan. Op naar de koffiestop in Schokkerhaven. Daarna via Nagele naar Urk. Op Urk (en niet in Urk want Urk was in het verleden een eiland) was er na een kleine 60 kilometer tijd voor een lunch. Urk is een levendig en karakteristiek vissersdorp. Een voormalig eiland. Een pittoresk dorp waar nog steeds dat eilandgevoel kan worden beleefd.

Na de welverdiende lunch ging het, onderlangs de dijk, met de wind in de rug naar de Ketelbrug. Wat wil je met wind in de rug, dus ons oudste lid Herman op kop en racen maar, tot hij een olifant in zijn  oog kreeg, dus een verplichte stop. Verder naar Ketelhaven en door naar de Ramspolbrug en via Elburg als sluitstuk nog even de beroemde kuitenbreker de “Knobbel’over.

Na 120 kilometer zonder ongelukken en na een prachtige tocht en gezellige dag weer thuis! Op 11 juli gaan we zeker –  onze versie van –  de Over de IJssel Tocht rijden.

Namens de C groep.

Peter. Han. Wim. Herman Jan.

Gerrie. Agaath. Tieneke. Tiemen.